Verbod op triazolen kost landbouwinkomen 11 tot 29%

Een Europees verbod op pesticiden die tot de groep triazolen behoren, zou de Europese akkerbouwers maximaal vier miljard euro kosten. Dat zegt Michael Schmitz, directeur van het Duitse onderzoeksinstituut Institut für Agribusiness, dat de economische schade van een verbod heeft gesimuleerd. Het landbouwinkomen zou door lagere opbrengsten 11 procent (Frankrijk) tot 29 procent (Duitsland) dalen.

Triazolen worden in granen gebruikt ter bestrijding van septoria, fusarium en roest. Vooral de actieve stof epoxiconazole maakt deel uit van veel ziektebestrijdingen. In suikerbieten worden de middelen aangewend tegen bladziektes, witziekte en roest en in koolzaad biedt het bescherming tegen sclerotinia. Bij de herziening van de Europese richtlijn betreffende het op de markt brengen van gewasbeschermingsmiddelen, is een mogelijk verbod op triazolen ter sprake gekomen.

De gewasbeschermingsmiddelen van deze groep worden niet in te hoge concentraties in het oppervlaktewater teruggevonden, maar ze worden ervan verdacht 'endocrine disruptors' te zijn, wat zoveel wil zeggen als dat ze het hormonaal systeem zouden verstoren. De studies die dit onderzoeken, zijn nog niet afgerond. Mocht dit bewezen worden, dan zijn triazolen gedoemd te verdwijnen want deze eigenschap is een uitsluitingscriterium voor de erkenning van een gewasbeschermingsmiddel.

De studie simuleert een verbod of beperking op het gebruik van triazolen. Het onderzoeksinstituut spreekt zich daarbij niet uit over de mogelijke gevaren van triazolen voor mens en milieu, maar wil enkel de economische schade voor de Europese landbouwsector becijferen. Het onderzoeksinstituut wil op die manier bijdragen tot een beter begrip omtrent het belang van triazolen voor landbouwers en voor de voedingsindustrie.

Voor de berekening werd uitgegaan van een klassieke teeltrotatie van 33 procent wintertarwe, 33 procent wintergerst, 29 procent koolzaad en vijf procent suikerbieten. In het scenario van een totaalverbod wordt rekening gehouden met opbrengsten die een kwart terugvallen, met uitzondering van wintergerst dat een opbrengstverlies van 6,5 procent zou lijden.

Het aandeel van de EU in de wereldhandel zal dan onvermijdelijk terugvallen. "Meer nog", zegt Michael Schmitz, "de EU zou graan en suiker moeten importeren in plaats van het te exporteren en de de import van koolzaad zou significant toenemen." Landbouwers zullen het totaal voor de EU geschatte verlies van vier miljard euro grotendeels zelf moeten dragen, al denkt Schmitz dat ook de prijs in de winkel van vlees en van enkele voedingsmiddelen kan toenemen.

Het netto-inkomen van akkerbouwers zou fors onder een verbod lijden. Het verlies varieert van 11 procent in Frankrijk, 17 procent (Verenigd Koninkrijk), 20 procent (Polen) tot 29 procent voor landbouwers in Duitsland. Wanneer na verloop van tijd gewasziekten resistent worden tegen de overblijvende actieve stoffen, zou het verlies kunnen oplopen tot meer dan 60 procent van het inkomen. De sector vreest immers dat het vermijden van resistentie bijna onmogelijk wordt indien de ganse groep triazolen zou verdwijnen.

Ook de volatiliteit van het landbouwinkomen zal toenemen aangezien de ziektedruk afhankelijk is van de weersomstandigheden. Tot slot waarschuwt de studie dat opbrengstverliezen de oorzaak kunnen zijn van het aansnijden van nieuwe grond om in de voedselbehoeften te voorzien.

Meer info: 'Restricted availability of azole-based fungicides. Impacts on EU farmers and crop agriculture'