Zware landbouwvoertuigen niet zonder escorte op de weg?
Een KB van staatssecretaris van Mobiliteit Etienne Schouppe omtrent het wegverkeer van uitzonderlijke voertuigen zorgt ervoor dat een groot aantal zware landbouwvoertuigen sinds één juli in overtreding op onze wegen rijdt. Het KB legt op dat voertuigen breder dan 3,5 meter onder escorte op de openbare weg moeten rijden. "Praktisch totaal niet uitvoerbaar", klinkt het bij Landbouw-Service, de beroepsvereniging van loonwerkers.
Sinds het KB in voege is, zijn landbouwvoertuigen aan dezelfde regels onderworpen als uitzonderlijk vervoer: de inverkeersstelling mag pas na voorafgaande machtiging van de minister en het voertuig moet voorzien zijn van signalisatiepanelen en knipperlichten om de zichtbaarheid voor de andere weggebruikers te vergroten. "Het probleem situeert zich bij de bepaling die begeleiding verplicht voor voertuigen breder dan 3,5 meter", verklaart Lionnel Vanneste, voorzitter van Landbouw-Service.
"Totaal onaanvaardbaar", klaagt ook de Waalse landbouwfederatie FWA. "Met de beste wil van de wereld is het voor een landbouwer of een loonwerker onmogelijk om met een groot landbouwvoertuig aan alle regels voor uitzonderlijk vervoer op de openbare weg te voldoen". "In de praktijk zullen vooral maaidorsers en maïshakselaars met de reglementering worden geconfronteerd", legt Vannest uit. "Het gaat immers om zwaar gebouwde machines die bovendien uitgerust worden met banden van elk bijna een meter breed om niet in te sporen bij natte werkomstandigheden".
Het begeleidend voertuig dat verplicht wordt gesteld, is geen gewone wagen, maar moet aan enkele eisen voldoen zoals geel van kleur zijn en de nodige knipperlichten en reflecterende wit-rode signalisatie hebben. "Onnodig om te zeggen dat de aanschaf van dat materiaal een loonwerker op kosten jaagt en dan komt daar nog de extra personeelskost bij voor de bestuurder van dat escortevoertuig", aldus Vanneste. "Een escorte voor elke oogstmachine betekent een kostprijs die de loonwerker naar de landbouwer moet doorrekenen, terwijl het inkomen in de landbouwsector daar geen ruimte toe laat", treedt Johan Van Bosch, algemeen secretaris van Landbouw-Service, zijn voorzitter bij.
"De chauffeurs van de begeleidende voertuigen moeten uren wachten terwijl de landbouwmachines in het veld aan het werk zijn. Daarnaast zijn landbouwwerken gekoppeld aan de weersomstandigheden, waardoor ze slechts enkele uren op voorhand worden gepland en bij goed weer moeten plots alle machines worden ingezet", aldus Van Bosch. "Een loonwerker kan dat onmogelijk realiseren met eigen materiaal en eigen personeel en door de last-minute-planning evenmin door beroep te doen op een firma die uitzonderlijke transporten begeleidt".
In feite zijn de regels uit het KB niet nieuw, maar stonden ze al in dienstnota’s waarmee de wetgeving voor uitzonderlijk vervoer, die dateert van 1968, voortdurend werd aangevuld. "Maar door het in een KB te gieten, worden alle controlediensten op de hoogte gesteld en vergroot de kans dat er boetes worden uitgeschreven", zegt Vanneste. "Ook al gaat het om machines die veelal in het bezit zijn van de loonwerker, toch is deze discussie ook van belang voor de landbouwers. We zullen dan ook de landbouworganisaties aanspreken om gezamelijk te ageren tegen het KB". Intussen vraagt ook Boerenbond dringend overleg in een schrijven gericht aan staatssecretaris voor Mobiliteit, Etienne Schouppe.
Landbouw-Service en Boerenbond vinden het ongepast dat noch de loonwerksector, noch de landbouworganisaties en al evenmin de transportbonden geraadpleegd zijn bij de totstandkoming van deze wetgeving. De organisatie pleit daarom voor nieuw overleg met de bevoegde minister en wil een voorstel uitwerken naar Frans voorbeeld, waar geen gebruik wordt gemaakt van een vergunning uitzonderlijk vervoer maar van een specifieke vergunning 'Convoi Agricole' voor landbouwvoertuigen. "Er is een consensus nodig die voor iedereen aanvaardbaar, maar vooral ook werkbaar is", besluit Vanneste.
