Biosector mist ambitie in landbouwluik klimaatresolutie
Vorige week keurde het Vlaams Parlement een niet bindende klimaatresolutie goed. Daarmee doet het voorstellen om de in Parijs afgesproken klimaatdoelstellingen na te komen. De tijdshorizon is 2030 en houdt ook rekening met de doelstellingen voor 2050. BioForum onderschrijft het belang van een goed klimaatbeleid. De belangenverdediger van de bioboeren is blij met de ambitieuze voornemens voor heel wat beleidsdomeinen, zoals mobiliteit, wonen en energievoorziening. “Helaas, deze ambitie ontbreekt compleet wanneer het gaat om maatregelen om onze landbouw effectief te verduurzamen. Het parlement geraakt, voor wat landbouw betreft, niet verder dan business as usual”, kraakt BioForum de resolutie af.
Na een grondige lezing van het landbouwluik in de door meerderheid en oppositie goedgekeurde klimaatresolutie van het Vlaams Parlement blijft BioForum op zijn honger zitten. De sectororganisatie van de biologische landbouw en voeding had duidelijk op meer concrete engagementen gehoopt. “De mogelijke alternatieven zijn bekend en worden ook benoemd: agro-ecologie, agroforestry, koolstofopslag in de bodem, werken op ecosysteemdiensten, korte keten,... Hoe deze waardevolle landbouwsystemen reële kansen zullen krijgen om zich te ontwikkelen, blijft echter vaag: ‘er zal ‘verder op ingezet en onderzocht worden.’ Dat gebeurt vandaag ook al, een heel klein beetje althans”, analyseert BioForum.
De biosector blijft met veel vragen zitten, bijvoorbeeld: “Vraagt het parlement dan een consequent beleid dat de (financiële) inspanningen voor het agro-ecologische alternatief serieus zal opvoeren? Krijgt agro-ecologische landbouw meer kansen, bijvoorbeeld via de inzet van (semi-)overheidsgronden voor dergelijke doeleinden? Zal de overheidscatering voluit kiezen voor producten afkomstig van agro-ecologische landbouw? Wil het Vlaamse Parlement tegen 2030 ernstige stappen vooruit gezet hebben voor agro-ecologie en grondgebonden kringlooplandbouw? Zal overheidscommunicatie een pleidooi houden voor minder en beter vlees? Dat blijkt in geen geval uit deze tekst.”
Op de meeste andere beleidsdomeinen kiest het parlement er voor om de oorzaken aan te pakken, “niet zo bij landbouw”, oordeelt BioForum. “De tekst blijft hangen in efficiëntieverbeteringen en dure end-of-pipe maatregelen zoals emissiearme stallen die het probleem niet bij de wortel aanpakken. Dat is niet voldoende. Bovendien werken dergelijke technologische oplossingen, omwille van de hoge prijs, de schaalvergroting van het Vlaamse landbouwbedrijf in de hand. Een klimaat- en diervriendelijkere grondgebonden landbouw wordt daardoor nog meer onmogelijk gemaakt. Kan het geld niet meer brongericht en daardoor efficiënter worden ingezet?”
De hete brij waar de resolutie omheen danst, is de omvang van de veestapel. BioForum is pleitbezorger van een “sociaal verantwoorde afbouw van de veestapel”, en hoopte dat de parlementsleden even ambitieus waren geweest. De belangenverdediger van de bioboeren heeft een transitie in de richting van een grondgebonden kringlooplandbouw voor ogen, “een landbouw die binnen de draagkracht van de lokale omgeving opereert en respect heeft voor de integriteit van de landbouwdieren”. Die transitie moet op een sociaal verantwoorde manier gebeuren, wat BioForum niet gelijk wil stellen met een “warme sanering”. Hun eis is dat boeren ondersteund worden opdat hun bedrijf kan evolueren op een manier die grondgebonden en economisch veerkrachtig is en daardoor een duurzame toekomst heeft.
De conclusie van BioForum laat geen spaander heel van de resolutie. “Ondanks de zeer ruime tijdshorizon en de niet bindende aard van deze resolutie zijn de klimaatmaatregelen voor de landbouw nauwelijks meer dan business as usual. Zelfs voor de periode 2030-2050 durft men niet de nodige keuzes te maken. Een duidelijke visie ontbreekt. Dit is geen compromis, dit is een verzamelbak. Een gemiste kans voor het klimaat, althans voor wat landbouw betreft.”
