Chemische stoffen maken drinkwaterproductie duurder

De drinkwatersector moet volgens een artikel in het wetenschappelijk magazine Eos steeds meer resten van genees- en bestrijdingsmiddelen uit het water halen. Die "nieuwe" vorm van verontreiniging betekent geen gevaar voor de volksgezondheid, maar zorgt er wel voor dat de drinkwatermaatschappijen extra inspanningen moeten leveren, die de waterfactuur mogelijk verder de hoogte in jagen. Het probleem is gekend in landbouwmiddens. Op initiatief van de gewasbeschermingsmiddelenindustrie worden de correcte werkmethoden bij het voorbereiden en uitvoeren van een bespuiting opgefrist bij de start van het nieuwe seizoen. 

Eos schrijft dat drinkwaterbedrijven steeds meer geconfronteerd worden met nieuwe chemicaliën in het water. Want naast de "traditionele" vormen van vervuiling - zoals stikstof, fosfaten, zware metalen, pcb's en dioxinen - bevat het water aan de innamepunten ook een hele reeks nieuwe stoffen. Vooral medicijnresten en bestrijdingmiddelen, bijvoorbeeld gewasbeschermingsmiddelen, worden vaker dan voorheen aangetroffen.

De vervuiling vormt geen probleem voor de volksgezondheid, zo beklemtoont Aquaflanders, de koepelvereniging van de Vlaamse water- en rioleringsbedrijven, aan Belga. "Technisch is het perfect mogelijk om die stoffen uit het drinkwater te zuiveren. Maar daar is wel een kostenplaatje aan verbonden", zegt algemeen directeur Carl Heyrman. Daardoor dreigt de waterfactuur van de consument dus opnieuw te verhogen, zo waarschuwen waterbedrijven. Hoe groot de kostprijs van die nieuwe waterverontreiniging bedraagt, kan echter niet meteen worden meegedeeld.

"We pleiten ervoor dat de overheid initiatieven neemt om het probleem bij de bron aan te pakken. Om het water betaalbaar te houden, moet zo veel mogelijk worden vermeden dat er medicijnen in het afvalwater terechtkomen", zegt Heyrman nog. "Dat kan bijvoorbeeld door een sensibliseringsactie waarbij mensen erop worden gewezen dat ze medicijnen niet door het toilet moeten spoelen. Er kunnen ook afspraken met de ziekenhuizen gemaakt worden."

Voor de gebruikers van gewasbeschermingsmiddelen loopt er mometeel een sensibiliseringscampagne in de landbouwbladen. Het risico op waterverontreiniging bestaat niet alleen in het veld, wanneer er in de buurt van een waterloop gespoten wordt, maar ook op het erf. Bij het vullen en reinigen van het spuittoestel kan het snel mislopen indien een landbouwer niet oplet. De zegel van de productverpakking laten rondslingeren op het erf is maar één voorbeeld van een mogelijke bron van waterverontreiniging. Het gevaar dat gewasbeschermingsmiddel afspoelt van het erf loert om een klein hoekje. Landbouwers beschikken over een digitale tool om meer inzicht te verwerven in de do's en dont's.

Meer info: De staat van ons water (Eos)