EU aast op informatie voor publicatie bietenprijs

De lidstaten moeten uiterlijk eind juni aan de Europese Commissie melden wat de suikerproducenten hebben betaald voor de bieten die in 2018 zijn geoogst. Suikerfabrieken lopen daar liever niet mee te koop. Bovendien hebben zij daar tegen de zomer nog geen compleet beeld van want de betaling van de bieten gebeurt in schijven. Bij de Tiense Suikerfabriek volgt de eindafrekening bijvoorbeeld pas eind 2019, voor bieten die 12 maanden (!) eerder geoogst zijn. Omdat een gemiddelde bietenprijs voor de hele EU van weinig betekenis is, wil de Commissie de nodige informatie bekomen om een gemiddelde notering per ‘suikerregio’ te kunnen publiceren.
3 januari 2019  – Laatst bijgewerkt om 14 september 2020 14:48

De lidstaten moeten uiterlijk eind juni aan de Europese Commissie melden wat de suikerproducenten hebben betaald voor de bieten die in 2018 zijn geoogst. Suikerfabrieken lopen daar liever niet mee te koop. Bovendien hebben zij daar tegen de zomer nog geen compleet beeld van want de betaling van de bieten gebeurt in schijven. Bij de Tiense Suikerfabriek volgt de eindafrekening bijvoorbeeld pas eind 2019, voor bieten die 12 maanden (!) eerder geoogst zijn. Omdat een gemiddelde bietenprijs voor de hele EU van weinig betekenis is, wil de Commissie de nodige informatie bekomen om een gemiddelde notering per ‘suikerregio’ te kunnen publiceren.

Toen de Europese Commissie in 2014 definitief besloot de suikermarktordening per 30 september 2017 af te schaffen, beloofde landbouwcommissaris Phil Hogan te zorgen voor meer markttransparantie. Inmiddels is een website ingericht met informatie over suikerprijzen, productie, import en export. De Commissie wil ook dat bietenprijzen worden gepubliceerd. Veel suikerfabrieken hebben liever niet dat de prijs die zij boeren betalen publiek wordt gemaakt. Daarom wordt voor het compromis gekozen, namelijk een gemiddelde bietenprijs per suikerregio. De Europese Commissie onderscheidt drie regio’s. De eerste regio bestaat uit de vijf grote suiker-producerende landen: Frankrijk, Duitsland, Nederland, België en het Verenigd Koninkrijk. De andere twee regio’s zijn Centraal- en Noord-Europa enerzijds, en Zuid- en Oost-Europa anderzijds.

Ga je kijken naar de prijzen van het eindproduct, de witte suiker, dan lopen de noteringen in de verschillende regio's sterk uiteen. Het Europese marktobservatorium meldt voor oktober 2018 een suikerprijs van 307 euro per ton in België en de ons omringende landen. Dat is aanzienlijk minder dan in Centraal- en Noord-Europa (352 euro) en ten opzichte van Zuid-Europa is het verschil nog groter (380 euro). Gemiddeld bedroeg de verkoopprijs van de Europese suikerfabrikanten 320 euro per ton in oktober 2018. Ook de wereldmarktprijs blijft op een laag niveau hangen. Tijdens de eerste 14 dagen van december bedroeg hij gemiddeld ongeveer 300 euro per ton.

De vergoeding die akkerbouwers krijgen voor de suikerbieten die zij telen, is veel minder transparant dan de suikerprijs. Wat de oogst uit 2018 de telers financieel heeft opgeleverd, weten we pas eind dit jaar. Om een voorbeeld te geven: de Tiense Suikerraffinaderij betaalde eind november 2018 het saldo van 1,26 euro per ton voor de bieten die in 2017 buiten contract geleverd werden. Daarmee werd de campagne definitief afgesloten en is eindelijk geweten wat de suikerbieten financieel opbrachten, namelijk 23,52 euro per ton. De kans wordt klein geacht dat er met bietenteelt meer verdiend is in 2018.

Bron: eigen verslaggeving / De Bietplanter

In samenwerking met: Boerderij

Gerelateerde artikels

Er zijn :newsItemCount nieuwe artikels sinds jouw laatste bezoek