Europeaan lust steeds minder konijn

In Frankrijk, Spanje en Italië, de drie grootste Europese producenten van konijnenvlees, is de consumptie van konijn de afgelopen tien jaar gestaag gedaald. De doorsnee Spanjaard eet gemiddeld nog 1,2 kilo konijnenvlees per jaar. In Frankrijk is dat 0,81 kilo, in Italië 0,58 kilo. In België ligt het gemiddelde consumptiecijfer op 350 gram per inwoner per jaar, met als voornaamste vaststelling dat vooral de jongere consumenten massaal afhaken. 

Ook al klinkt konijn met pruimen als een nauwelijks kapot te krijgen culinaire klassieker, toch lust de Belg steeds minder konijn. De sector onderging een ware metamorfose door de sinds 2016 verplichte parkhuisvesting, maar kan vooral de jonge consument steeds minder overtuigen. Ook elders in Europa opereert de konijnenhouderij in een krimpende niche, zo blijkt uit cijfers die het Franse vakblad 'France Agricole' publiceert. Frankrijk is met 54.000 ton konijnenvlees de tweede grootste producent in Europa en exporteert jaarlijks 6.600 ton.

Maar de tanende consumptiecijfers drukken de prijs waardoor konijnenhouders met verlies produceren, zo klinkt het. Eerder dit jaar kwamen de Franse konijnenhouders massaal op straat om aandacht te vragen voor de malaise in de sector. Uit cijfers over de eerste negen maanden van dit jaar blijkt dat de aankoop van konijnenvlees in Frankrijk met 15,2 procent gedaald is ten opzichte van dezelfde periode in 2016. De relatief hoge winkelprijs en het gebrek aan culinaire kennis van het product zou daar mee verantwoordelijk voor zijn.

“Maar niet alleen hier in Frankrijk heeft de sector het zwaar”, aldus Camille Deman van het gespecialiseerde onderzoeksinstituut ITAVI. “Zowat in alle Europese landen daalt de consumptie.” Spanje blijft met 63.000 ton de grootste producent en de Spaanse consument is met 1,2 kilo per persoon per jaar de grootste konijnliefhebber van Europa. Frankrijk volgt met een jaarlijkse productie van 54.000 ton, Italië 45.000 ton. Een stuk verderop volgen onder meer Hongarije (6.600 ton) en België en Nederland, samen goed voor 4.600 ton.

“In Spanje is konijn diep verankerd in de gastronomische traditie, kijk maar naar de traditionele Valenciaanse paella”, aldus Deman. “Er wordt in Spanje ook behoorlijk wat promotie gevoerd voor konijnenvlees.” France Agricole besteedt ook aandacht aan de lage landen. België en Nederland zijn een stuk afhankelijk van elkaar, in die zin dat er in Nederland geen slachthuis meer bestaat waar konijnen worden geslacht en alles dus richting ons land komt. Nederland zou tegen 2022 50 procent van de konijnenstapel willen huisvesten in het parksysteem. In Frankrijk en Italië wordt er over alternatieve huisvestingsvormen nagedacht, maar is van een verplichte omslag nog geen sprake. In Spanje is diervriendelijkere huisvesting al helemaal niet aan de orde. 

Bekijk hier hoe het er op een Vlaams konijnenbedrijf aan toe gaat.