Foutenlast van EU-landbouwuitgaven beter dan gemiddeld

Ieder jaar controleert de Europese Rekenkamer de inkomsten en uitgaven van de Europese Unie. Het oordeel van de auditeurs is al jaren hetzelfde: “De rekeningen van de EU zijn betrouwbaar maar het foutenpercentage (in 2015 gedaald naar 3,8%, nvdr.) is nog te hoog.” Bij de uitgaven ter bevordering van de cohesie tussen lidstaten en de werkgelegenheid in de lidstaten doken de meeste fouten op. Aan landbouw, visserij en milieumaatregelen geeft de EU nochtans meer geld uit als je het potje ‘natuurlijke hulpbronnen’ in zijn totaliteit beschouwt. Het gaat om een totaalbedrag van 58,6 miljard euro waarvoor de betaalorganen van de lidstaten zich op weinig fouten laten betrappen. Met 2,9 procent is het geschatte foutenpercentage duidelijk kleiner dan gemiddeld.

De Europese Rekenkamer vindt de rekeningen van de EU over begrotingsjaar 2015 voldoende betrouwbaar. De ontvangsten waren volledig in orde, maar bij het bestuderen van de uitgaven botsten de auditeurs – zoals ieder jaar – op een aantal fouten. Het geschatte foutenpercentage bedraagt 3,8 procent, wat een verbetering is ten opzichte van voorgaande jaren maar boven de drempel van twee procent blijft die de Rekenkamer hanteert.

Bij de controle op de 58,6 miljard euro die in 2015 werd besteed aan ‘natuurlijke hulpbronnen’ – naast de hoofdmoot landbouw en platteland ook visserij en milieumaatregelen – doken ook fouten op maar duidelijk minder dan gemiddeld. Het foutenpercentage van 2,9 procent laat zich als volgt uitsplitsen: 2,2 procent in de landbouwuitgaven en 5,3 procent in de plattelands-, milieu- en visserijuitgaven.

De auditeurs vielen bij de landbouwuitgaven vooral over onjuiste areaalaangiftes, waarbij de begunstigde van landbouwsubsidies meer landbouwgrond aangeeft dan hij werkelijk bewerkt. De autoriteiten van Griekenland, Spanje, Italië en het Verenigd Koninkrijk hadden met de luchtfoto’s bij de hand hun controlewerk preciezer kunnen doen, klinkt het. In totaal troffen ze in 12 van de 18 bezochte lidstaten fouten in de areaalaangiften aan. Een andere bron van fouten betreft een nationale definitie van subsidiabel blijvend grasland die niet strookt met de EU-wetgeving. Een andere bron van fouten zijn nationale definities van 'subsidiabel blijvend grasland' die niet aan de EU-wetgeving voldoen.

In de uitgavenposten plattelandsontwikkeling, milieumaatregelen en visserijbeleid doken vooral fouten op inzake niet-subsidiabiliteit van de begunstigde, de activiteit, het project of de uitgaven, en de niet-naleving van regels inzake overheidsopdrachten. Daarnaast constateerden de auditeurs fouten in verband met de niet-naleving van agromilieuverbintenissen en te hoge opgaven van subsidiabele hectaren. Het rapport van de Rekenkamer geeft een misser van de Roemeense overheid als voorbeeld. Die hield onvoldoende rekening met het aantal productiecycli bij de berekening van de uitgaven met gebruikmaking van de vereenvoudigde kostenoptie. Als gevolg daarvan werden de betalingen aan alle begunstigden systematisch te hoog opgegeven.

Meer info: Europese Rekenkamer