Hobbyvissers gooien hun vangst steeds meer terug

Vorig jaar hebben recreatieve vissers 91,6 ton vis uit Vlaamse openbare waterlopen gehaald en mee naar huis genomen, maar liefst 44 procent minder dan in 2008. Dat is opmerkelijk, want sindsdien is het aantal mensen met een visverlof met 12 procent gestegen tot 66.105 hengelaars in 2015. Dat blijkt uit cijfers van het Agentschap voor Natuur en Bos, dat de visverloven in Vlaanderen uitreikt.

Uit een enquête van het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) bij meer dan 4.400 Vlaamse hengelaars blijkt dat 81 procent van hen aangeeft dat ze vissen altijd terugzetten, terwijl 13 procent ze soms mee naar huis neemt om ze op te eten. Zeven jaar geleden bedroegen die aantallen nog respectievelijk 72 en 21 procent.

Dat steeds meer vissers hun vangst teruggooien, is in de cijfers te zien: de totale visoogst daalde van 164.900 kilo in 2008 tot 91.628 kilo vorig jaar. "Een verklaring voor de daling kan zijn dat hengelaars, nog meer dan vroeger al het geval was, enkel vissen omwille van het hengelplezier en de natuurbeleving en dus hun vangsten steeds terugzetten", zegt Kristof Vlietinck, expert visserij bij ANB.

Als vissers hun vangst toch meenemen naar huis, dan gaat het het vaakst om paling (60%) en snoekbaars (43%). De visoogst voor bijna alle vissoorten is fors gedaald ten opzichte van 2008. Enkel de forel kende een opmars: de totale oogst steeg van 500 kilo in 2008 tot 2.360 kilo vorig jaar.

Uit de enquête van het agentschap blijkt voorts dat een grote meerderheid van de hengelaars (71%) voorstander is van de afschaffing van het leefnet, waarin vissen na de vangst tijdelijk worden gestopt. "Veel vissers storen er zich aan dat sommigen ongebreideld vis meenemen. Met de afschaffing van het leefnet zou de controle op het meenemen van vis efficiënter kunnen verlopen. In 2013 werd op vraag van de vissers een meeneembeperking van vijf vissen ingevoerd. Maar dat is in de praktijk bijna niet te controleren, zolang een visser onbeperkt vissen in het leefnet mag houden", zegt Vlietinck.