In Nieuw-Zeeland biedt melkveehouderij carrièrekansen

Groene Kring gaat in zijn magazine voor jonge land- en tuinbouwers (‘Stiel’) op zoek naar uitgeweken Vlamingen. In de september-editie maken we kennis met Bart Geypen, die in 2006 voor onbepaalde tijd naar Nieuw-Zeeland vertrok. Daar vertoeft hij nu nog steeds, en werkte hij zich samen met zijn vrouw op tot ‘sharemilker’. Dat is een manager van een melkveebedrijf maar dan op zelfstandige basis. Hij of zij ontvangt een deel van het melkgeld, conform de afspraak met de eigenaar van het bedrijf en zijn eigen inbreng. Het concept ‘sharemilking’ werd eerder op VILT uit de doeken gedaan door een jonge Oost-Vlaming die in het land van de kiwi’s zijn geluk als melkveehouder beproefde.

Stiel, het ledenmagazine van Groene Kring, vertelt het levensverhaal van de 33-jarige Bart Geypen. Hij woont in Nieuw-Zeeland sinds 2006 en runt een eigen melkveebedrijf sedert 2011. Samen met zijn partner Natalie doet Bart aan ‘sharemilking’ op twee naast elkaar gelegen melkveebedrijven met een gezamenlijke veestapel van 1.200 koeien. Elk bedrijf heeft een eigen manager. Bart overziet beide bedrijven en helpt waar nodig.

Opdat Vlaamse landbouwers zich iets bij ‘sharemilking’ zouden kunnen voorstellen, doet Bart het concept uit de doeken: “Een sharemilker doet alle dagelijkse bezigheden op een bedrijf. Hij beschikt hiervoor over eigen machines. Een sharemilker betaalt voor kosten zoals elektriciteit en arbeid en in ruil krijgt hij 22 procent (of een ander percentage, nvdr.) van het melkgeld. De grond, gebouwen en veestapel zijn van de bedrijfseigenaar, ook alle kosten in verband met diergezondheid zijn voor hem. Hoeveel procent de sharemilker krijgt, wordt onderling afgesproken en is afhankelijk van de machines die een sharemilker moet voorzien.”

“Een 50/50-sharemilker is ook de eigenaar van de koeien en ontvangt de helft van het melkgeld”, vervolgt Bart. “Naast sharemilkers heb je ook contractmilkers die een vast bedrag ontvangen voor de geproduceerde melk, bijvoorbeeld 0,90 dollar per milk solids. Eén milk solid is 1 kg vet en eiwit samen, dit is ongeveer gelijk aan 11 liter melk aan 4,8 procent vet en 3,8 procent eiwit.” Met de bijzondere structuur van de Nieuw-Zeelandse melkveehouderij maakten VILT-lezers vorige zomer reeds kennis. Toen interviewden we Oost-Vlaming Stieven Blancke, zoon van een garagehouder maar met een passie voor koeien. In Nieuw-Zeeland werkte én dacht hij 18 maanden lang mee met de bedrijfsleiders van twee grootschalige melkveebedrijven met elk een slordige 1.000 koeien. Stieven noemde ‘sharemilking’ een unieke kans om vanuit het niets als jongere (mee) te bouwen aan een melkveebedrijf.

Melkveehouder worden is nergens gemakkelijk, maar in Nieuw-Zeeland kan het nog als we uitzendbureau New Zealand Dairy Careers mogen geloven. Er zijn West-Europese jongeren zoals Stieven die in Nieuw-Zeeland met hun spaarcenten een dozijn koeien kopen en ze onderbrengen op een bestaand melkveebedrijf. Als ‘share milker’ melken ze dan zowel de eigen koeien als de koeien van iemand anders en delen ze in de omzet. De sterke grondprijsstijging van de jongste jaren – maal drie tot vier volgens Stieven – maakt van aandeelhouderschap meestal het hoogst haalbare.

Meer weten over melkveehouderij in Nieuw-Zeeland? Herlees het VILT-interview met Stieven Blancke.