Intensief is beladen begrip in combinatie met landbouw
Aan het slot van een politiek debat op landbouwbeurs Agriflanders vroeg het Algemeen Boerensyndicaat de aanwezige volksvertegenwoordigers naar hun visie op de toekomst van landbouw. Geen toekomst zonder landbouw, zoveel staat voor vertegenwoordigers van alle politieke strekkingen vast. Daarachter gaan grote verschillen in visie schuil. Vergelijk bijvoorbeeld “De sector zal door technologie en innovatie sterk evolueren. Vlaanderen mag op vlak van landbouw vooral geen Bokrijk worden” vanwege Open Vld met volgende uitspraak van de fractieleider van sp.a in het Vlaams Parlement: “De steun aan landbouw mag niet eenzijdig gericht zijn aan landbouwbedrijven die steeds intensiever worden om mee te kunnen in de ratrace”.
De voorzitter van het Algemeen Boerensyndicaat, Hendrik Vandamme, begon het debat met te hameren op de nood aan inkomens- en rechtszekerheid in de landbouw. Blijft het daaraan ontbreken, dan zal er geen volgende generatie boeren opstaan. Nu reeds heeft de Vlaamse landbouw een probleem van opvolging want een doorsnee boer of tuinder is een 50-plusser en is vaker niet dan wel zeker over bedrijfsopvolging.
Namens Open Vld engageerde volksvertegenwoordiger Francesco Vanderjeugd tot het voorzien in rechtszekerheid voor land- en tuinbouwers. Als het van hem afhangt, dan wacht de sector nog een mooie toekomst in Vlaanderen en zullen technologie en innovatie daar een grote rol in spelen. Het debat over landbouw stelt Vanderjeugd soms teleur, meer bepaald wanneer het sterk polariserend is of wanneer anderen voorbijgaan aan het feit dat landbouw een economische sector is. “De Vlaamse landbouw zal niet intensief zijn ofwel gericht op de korte keten. Het is een en-en-verhaal waarbij er in Vlaanderen plaats moet zijn voor beide bedrijfsmodellen.”
Het geloof in de toekomst van landbouw is ook bij CD&V sterk aanwezig, predikt Bart Dochy. “De sector mag ons beleidsmakers op drie kritische succesfactoren afrekenen. Ten eerste op de mate waarin we aan landbouw kansen geven om mee het klimaatprobleem aan te pakken, bijvoorbeeld via koolstofopslag in de bodem en technologische innovatie om de uitstoot te verkleinen. Ten tweede de rechtszekerheid die we geven aan bestaande en nieuwe boeren. In dat verband gaat het over het vergunningenbeleid, maar bijvoorbeeld ook over de hervorming van de pachtwet die ondanks mislukte pogingen een verbeterde versie verdient. Derde prioriteit is een sterkere positie van de boer in de voedselketen.”
Ook Vlaams Belang zet rechtszekerheid centraal bij monde van Kurt Ravyts. Hij verwijst bij wijze van voorbeeld naar de brede weersverzekering die er snel moet komen om later dit jaar niet in een vacuüm terecht te komen wanneer het Landbouwrampenfonds quasi verdwijnt.
Eveneens vanuit de oppositie drukt Joris Vandenbroucke, fractieleider van sp.a in het Vlaams Parlement, de hoop uit dat zowel landbouw als landbouwbeleid in de toekomst diversiteit meer genegen zullen zijn. “Nu is het beleid eenzijdig gericht op het in de benen houden van bedrijven die de ratrace lopen. Met intensieve veehouderij gericht op bulkproductie verdienen veel boeren hun boterham niet. Wij zien liever meer vormen verschijnen van duurzame landbouw en korteketenlandbouw. Noem dat geen oubollig verhaal want consumenten denken in dezelfde richting, en lokale besturen zoals Stad Gent tonen met een eigen voedselbeleid dat het kan.”
In het maatschappelijk en derhalve ook het politieke debat over landbouw neemt de polarisering toe. Dat verontrust ABS-voorzitter Hendrik Vandamme. Hij besluit: “Ik denk dat er veel gesprekken nodig zijn met vertegenwoordigers van de sector opdat het nieuwe Regeerakkoord land- en tuinbouwers zou tevreden stellen. Hopelijk blijft de nieuwe Vlaamse regering met zijn visie op landbouw weg van die polarisering. Aan de basis van de samenleving staan voedselproducenten. Nu en in de toekomst zal er nood zijn aan lokaal geproduceerd voedsel.”
