Konijnen zijn qua huisvesting beter af in België

Een Europese minimum standaard voor de huisvesting van konijnen op professionele kwekerijen is niet voor morgen. In de commissie Landbouw van het Europees Parlement is weliswaar een resolutie goedgekeurd die de omschakeling van klassieke kooien naar meer diervriendelijke huisvesting een duwtje in de rug wil geven. “Lidstaten moeten landbouwers aanmoedigen om hun stallen aan te passen”, klinkt het, maar over de nood aan EU-wetgeving geraakten de Europese parlementsleden het niet eens. De discussie op Europees niveau loopt achter op de landbouwpraktijk in eigen land. Op aandringen van dierenrechtenorganisatie GAIA schakelde de sector over op ruimere parken.

In Europa worden ieder jaar 340 miljoen konijnen geslacht voor hun vlees. Daarmee is de EU wereldwijd koploper, voor China dat de grootste exporteur van konijnenvlees is. De productie van konijnenvlees staat in de EU al een tijd onder druk en is vorig jaar opnieuw met naar schatting 3,9 procent afgenomen. Het merendeel van de dieren zit in klassieke kooien die weinig bewegingsruimte bieden en een bodem van draadgaas hebben. Dat is een doorn in het oog van Europa dat een voortrekkersrol wil spelen op vlak van dierenwelzijn.

In tegenstelling tot de huisvesting van kippen en varkens is er tot op heden geen Europese minimumstandaard voor de huisvesting van konijnen. De woorden van Europarlementslid Stefan Eck, rapporteur in dit dossier, zijn veelzeggend: “Alleen al het feit dat we na zoveel jaren praten over een minimum standaard is een succes. De goedkeuring van de resolutie is een stap in de goede richting, maar idealiter komen we tot Europees bindende regels. Het gevecht voor in de EU bindende huisvestingsregels voor konijnen zal voortduren.”

De (niet bindende) resolutie waar Eck naar verwijst, legt de verantwoordelijkheid bij de lidstaten. Zij zouden hun konijnenhouders moeten aanmoedigen om de klassieke kooien te vervangen door meer diervriendelijke huisvesting. Niet alleen is dit goed voor het welzijn van de dieren, de Europarlementsleden verwachten ook een lagere ziektedruk in de stal. Dat kan het antibioticagebruik in de sector omlaag brengen.

Konijnen ruimer huisvesten, en met meer oog voor de behoeften van het dier, heeft een kostprijs. Daarom lonkt de commissie Landbouw van het Europees Parlement naar de Europese Commissie om de sector financieel te ondersteunen en de consumptie van duurzaam geproduceerd konijnenvlees te ondersteunen. De suggestie luidt om geld uit de tweede pijler van het landbouwbeleid (plattelandsontwikkeling) te gebruiken ter ondersteuning van konijnenkwekers die een voortrekkersrol opnemen.

Heel de discussie loopt achter op de feiten in eigen land. Vijf jaar geleden hebben Boerenbond en diens Waalse tegenhanger FWA een stappenplan uitgewerkt om de huisvesting van konijnen aan te pakken. Ze deden dat onder druk van, maar ook in constructief overleg met dierenrechtenorganisatie GAIA. De betrokken partijen zijn overeengekomen dat de toekomst van de konijnenhouderij niet in kooien ligt, maar in het diervriendelijkere alternatief van parksystemen die beter aansluiten bij het natuurlijk gedrag van de dieren.

Sedert 1 januari 2016 worden alle vleeskonijnen in parksystemen gehouden, behalve op de bedrijven die stoppen voor 2020 of reeds in verrijkte kooien investeerden. Die laatsten krijgen een langere overgangsperiode die afloopt in 2025. Een park is een groot hok voor minimaal 20 konijnen. Waar konijnen in (verrijkte) kooien beschikken over 3.000 tot 4.500 cm² breidt de beschikbare ruimte in het parksysteem gevoelig uit tot twee vierkante meter. Het is voorzien van een comfortabele kunststofvloer, een opspringplatform, schuilmogelijkheden en knaagmateriaal. Geen enkel ander Europees land heeft tot hiertoe gelijkaardige welzijnsverplichtingen opgelegd.