"Leefbare producentenprijs ontbreekt in verduurzaming"

Dit weekend trekken weer duizenden vrijwilligers de straat op om geld in te zamelen voor Vredeseilanden, de ngo die omgedoopt is tot Rikolto. Met de vraag ‘Wat eten we morgen?’ laten ze ons stilstaan bij de onzekere toekomst van onze dagelijkse maaltijd, en vragen ze financiële steun zodat Vredeseilanden boerenfamilies kan helpen. “Zullen er nog genoeg boeren zijn om voedsel te produceren?”, maakt een vader zich tegenover zijn kinderen ongerust in de radiospot die de campagne ondersteunt. De berichten over boeren en andere toeleveranciers van supermarkten die kreunen onder de prijsdruk zijn hardnekkig zodat de ngo nagaat of het de goede richting uitgaat met het duurzaamheidsbeleid van supermarkten.

“Wat we vandaag eten, vinden we evident. Toch is eten in de toekomst geen evidentie”, zegt Jelle Goossens, woordvoerder van Vredeseilanden/Rikolto. “Wat eten we als jongeren geen boer meer willen worden? Als de klimaatverandering de seizoenen in de war stuurt? Als gronden onvruchtbaar worden? Wat eten we over 20 jaar, als veel meer mensen van dezelfde planeet moeten leven?” Tijdens het campagneweekend van 12, 13 en 14 januari doen zowel een radiospot als duizenden vrijwilligers die geld inzamelen ons daarbij stilstaan. Vrijwilligers gaan de straat op om 'mannekes' te verkopen en steun te vragen, of ze organiseren acties zoals een spaghettifeest of wafelverkoop. Wil je weten wat er allemaal staat te gebeuren, of meteen je steentje bijdragen? Dat kan via de website van de ngo.

De vraag of er morgen nog eten zal zijn, is een belangrijke drijfveer voor Vredeseilanden/Rikolto. “We ondersteunen boerengroepen tot sterke zakenpartners. We bouwen bruggen tussen boeren, wetenschappers, politici en bedrijven voor een voedingssector die rechtvaardiger en milieuvriendelijker werkt.” In Pangua bijvoorbeeld, het centrum van de koffie- en cacaoproductie in het Peruaanse Amazonegebied, ondersteunt de ngo boeren bij het verbeteren van hun teelten en het veroveren van een stukje van de markt. In eigen land tracht de ngo voor meer faire handelsrelaties in de voedselketen te zorgen, te beginnen bij de supermarkten.

Vier jaar geleden schreven twee medewerkers het boek #SaveThe Foodture, dat een stand van zaken opmaakte van de duurzaamheidsinspanningen die supermarkten en voedingsbedrijven leveren. In overleg met beide sectoren kwam Vredeseilanden/Rikolto eind 2015 tot negen to do’s voor een duurzaam inkoopbeleid. Maar hoever staat het met de invoering van principes zoals een waardige prijs voor alle spelers in de keten en duurzame handelsrelaties met leveranciers? “De bedoeling was om tot een engagement op sectorniveau te komen. Dat is (nog) niet gelukt”, zegt Gert Engelen. “Je ziet bij alle retailers losse initiatieven die op één of meer van de negen to do’s werken. Je merkt echter dat duurzaamheid vernauwd wordt tot ecologische criteria. De economische leefbaarheid van landbouwbedrijven aan het begin van de keten is een pak complexer om te realiseren, maar minstens even urgent.”

Lees hier de uitgebreide analyse die Vredeseilanden/Rikolto maakt van het duurzaamheidsbeleid bij supermarkten.