"Media hebben gefaald in glyfosaatdebat"
In de verslaggeving over het glyfosaatdebat is de journalistiek uit de bocht gegaan. Dat vindt Leo Neels, hoogleraar Communicatierecht bij KU Leuven en Universiteit Antwerpen en CEO van denktank Itinera. Redacties namen genoegen met insinuaties en intentieprocessen, zo vindt Neels. “Wetenschapsberichtgeving moet waarheidsgetrouw zijn, daar mogen we niet dubbelzinnig over doen. Want de verkeerde journalistieke voorstelling maakt burgers ten onrechte ongerust en inspireert overbodige angst.”
Er is de voorbije weken en maanden heel wat inkt gevloeid over glyfosaat, de werkzame stof die zowel door landbouwers als door particulieren gebruikt wordt als onkruidbestrijder. Voor particulieren in ons land ziet het ernaar uit dat ze binnenkort op zoek moeten naar een alternatief bestrijdingsmiddel, landbouwers weten sinds kort dat de Europese glyfosaatvergunning met vijf jaar is verlengd. Maar over de vraag in hoeverre glyfosaat schadelijk is voor de gezondheid is vanuit verschillende hoeken en in verschillende media zo veel mist gespuid dat burgers “ten onrechte” ongerust gemaakt zijn, zo vindt hoogleraar Leo Neels.
“Heel wat studies bewijzen dat glyfosaat niet ‘mogelijk kankerverwekkend’ is”, aldus Neels, die zich ergert aan de "achterhaalde standpunten" die de journalistiek is blijven verspreiden na de publicaties van die studies. Journalisten horen volgens Neels de “emotionele uitvallen” van milieubewegingen te doorprikken. “Ze zijn professioneel en deontologisch verplicht om dieper te graven dan deze emotionele bovenlaag”, aldus Neels. “Toch namen redacties genoegen met insinuaties en intentieprocessen.”
“Ook wetenschapsberichtgeving moet waarheidsgetrouw zijn, daar mogen we niet dubbelzinnig over doen”, concludeert Neels. “Immers, de verkeerde journalistieke voorstelling maakt burgers ten onrechte ongerust en inspireert overbodige angst. Zo voedt middelmatige journalistiek angst voor goedgekeurde producten, argwaan tegenover autoriteiten, en wantrouwen ten opzichte van wetenschappers die meewerkten met de autoriteiten.”
Ook de Belgische regering, die tegen het Commissievoorstel stemde, krijgt ervan langs. “De Belgische regering negeert de wetenschappelijke evidentie. Welk signaal zendt ze daarmee naar wetenschappers, naar de Europese en de Belgische voedsel- en gezondheidsautoriteiten en naar de bevolking? Ook de Belgische regering bracht geen enkele evidentie aan die de conclusie van de Europese wetenschappers en autoriteiten tegenspreekt. Een overheidsbeslissing moet correct gemotiveerd zijn, anders is ze ondeugdelijk en geeft ze blijk van willekeur.”
Lees het volledige opiniestuk hier.
