Parlement wil niet weten van Europees bosbouwbeleid

Het plan dat de Europese Commissie voor ogen had met bosbouw in de EU botst op weerstand in het Europees Parlement. Anders dan landbouw is bosbouw een bevoegdheid van de lidstaten zodat de volksvertegenwoordigers op EU-niveau helemaal niet opgezet zijn met een te sterke Europese inmenging. Uit de toelichting die de rapporteur geeft bij de ontwerpresolutie van het Parlement valt op te maken dat de volksvertegenwoordigers vooral bevreesd zijn voor “nieuwe bureaucratische hindernissen” voor boseigenaars en bosbouwers en liever zouden zien dat de Commissie het accent legt op een betere coördinatie van bestaande beleidsinitiatieven met een indirect effect op de bosbouwsector.

In ons land is bosbouw een kleine economische sector maar in Europa staat de sector met meer dan 3,5 miljoen banen op de derde plaats wat betreft werkgelegenheid. Alleen de metaal- en voedingsindustrie zijn grotere werkgevers. In de bosbouw en aanverwante sectoren zijn bijna 452.000 bedrijven actief die samen zeven procent bijdragen aan de economische groei. Jaarlijks vellen zij 60 procent van de jaarlijkse aanwas van hout in Europa. Meer dan de helft van de bossen is in particulier bezit zodat er in Europa meer dan 16 miljoen boseigenaars zijn.

De rapporteur van het Europees Parlement formuleert duidelijke verwachtingen ten aanzien van de Europese Commissie: “Veel beleidsdomeinen (energie, milieu, klimaat, enz.) beïnvloeden het beheer van bossen zodat een nieuwe bosstrategie het accent moet leggen op een betere coördinatie.” In dat verband worden de parallelle maar uiteenlopende benaderingen binnen de Commissie “bijzonder alarmerend” genoemd. Er wordt geopperd om het permanent comité voor bosbouw, waarin vertegenwoordigers van de lidstaten en de Commissie zetelen, te versterken om het tweesporenbeleid bij de Commissie te ondervangen.

De rapporteur verzet zich uitdrukkelijk tegen meer bureaucratie en tegen verplichte bosbeheerplannen. Ze verwerpt ook het idee om het opstellen van Natura 2000-plannen op de boseigenaars af te wentelen en pleit voor een duidelijke scheiding tussen bosbeheerplannen en natuurbeheerplannen. Maar de meest fundamentele kritiek is dat de EU niet eens de bevoegdheid heeft om een gemeenschappelijk bosbouwbeleid uit te stippelen. Kortom, de ontwerpresolutie van het Europees Parlement lijkt te willen zeggen dat de Commissie zijn energie beter elders in steekt.