Productiekloof tussen bio en gangbaar wordt kleiner

Het productieverschil tussen bio- en gangbare landbouw is niet zo groot als doorgaans gedacht wordt. Uit een onderzoek aan de universiteit van Berkeley blijkt dat de opbrengsten van biologische landbouw gemiddeld slechts 19 procent lager liggen, in plaats van 25 procent, en dat die kloof zelfs kan teruglopen tot 8 en 9 procent als er ook goed geroteerd wordt of meerdere gewassen op hetzelfde veld worden uitgezet. Voor peulvruchten is er zelfs helemaal geen verschil tussen beide systemen. De onderzoekers wezen er verder op dat vorige studies ook beïnvloed werden door vooroordelen, en hierdoor onterecht grotere productieverschillen opmerkten. Tot slot benadrukten ze de nood aan duurzame biolandbouw. De studie werd gepubliceerd in het toonaangevende tijdschrift Proceedings B Journal van The Royal Society.

Wetenschappers aan de Amerikaanse universiteit voerden een meta-analyse uit op 115 studies waarin de biologische en gangbare landbouw vergeleken wordt. Hieruit blijkt dat de biologische rendementen gemiddeld ongeveer 19,2 procent lager liggen dan conventioneel, een kleiner verschil dan eerdere ramingen die tussen de 20 en 25 procent lagen. Volgens de onderzoekers zijn de onderzochte studies ook vaak bevooroordeeld in het voordeel van de conventionele landbouw, waardoor het opbrengstverschil mogelijk onterecht hoger wordt ingeschat.

De onderzoekers zijn ervan overtuigd dat die kloof nog kleiner kan worden. Teeltrotatie en meerdere gewassen tegelijkertijd op hetzelfde veld telen - sowieso populaire technieken binnen de biolandbouw - zouden het productieverschil spectaculair reduceren naar respectievelijk 8 en 9 procent. Opbrengstverschillen lijken bovendien ook afhankelijk te zijn van de teelt. Zo is er voor enkele peulvruchten als erwten, linzen en bonen helemaal geen verschil tussen biologische en gangbare systemen.

Op dit ogenblik wordt biologische landbouw op 0,9 procent van de landbouwgrond beoefend, wat een toename met 25 procent is tegenover tien jaar geleden. Claire Kremen, de coördinator van het onderzoek, wil dat aandeel nog groter zien worden. “We kunnen niet zomaar doorgaan met voedsel produceren zonder zorg te dragen voor de grond, het water en de biodiversiteit”, vertelt ze Le Monde. Bovendien is honger uit de wereld bannen geen kwestie van meer produceren - een derde van het voedsel wordt verspild - maar wel van de toegang tot voedsel verbeteren. Het onderzoek pleit dan ook voor een herziening van het huidige intensieve landbouwmodel naar een duurzame landbouw en meer onderzoeksmiddelen hiervoor.

Meer info: Proceedings B Journal van The Royal Society