Sectororganisaties publiceren richtsnoeren veetransport
Met de hulp van de Europese Commissie zijn de richtsnoeren voor varkenstransporten vertaald zodat ze niet langer alleen in het Engels beschikbaar zijn. Het gaat om vrijwillige voorschriften die het welzijn moeten garanderen van de duizenden dieren die elke dag met vrachtwagens vervoerd worden. Deze beste praktijken zijn het resultaat van een brede samenwerking tussen belangenverdedigers van de veehouderij (UECBV, Copa-Cogeca, INAPORC, …), dierenartsen, transporteurs en dierenwelzijnsorganisaties. Aan het pilootproject werken wetenschappers mee, onder meer van de universiteiten van Wageningen en Warschau.
Meer dan 200 keer zijn de richtsnoeren voor veetransporten tot dusver gedownload, wat erop wijst dat ze nog wat bekendheid missen. In 2015 zijn stakeholders en wetenschappers gaan samenzitten om de beste praktijken te verzamelen voor het transport van varkens, runderen, paarden, kippen en schapen. Voor elke diersoort werd daarvan een overzicht neergepend in richtsnoeren. Het pilootproject geniet de steun van de Europese Commissie en wordt getrokken door vijf partners: Wageningen universiteit, het Italiaanse onderzoeksinstituut CRPA, de Europese dierenartsenvereniging FVE, transportorganisatie IRU en dierenwelzijnsorganisatie Eurogroup for Animals. In totaal telt het projectconsortium 16 leden uit 10 EU-lidstaten, waaronder ook Europese en nationale sectororganisaties die namens de veeproducenten en -handelaars aan tafel zitten.
Onder leiding van Wageningen Universiteit werd een overzicht gemaakt van de goede en beste praktijken voor het garanderen van het dierenwelzijn tijdens transport. Wetenschappelijke en andere literatuur werden doorgenomen op zoek naar de werkwijzen nodig om wettelijk in orde te zijn (goede praktijken). Met beste praktijken worden werkwijzen bedoeld die een dier een hoger dan wettelijk vereist welzijnsniveau garanderen. Daarbij werd ook buiten de Europese grenzen gekeken, bijvoorbeeld naar de voorschriften die gelden in Canada, Nieuw-Zeeland en Brazilië. Ook de code die de Werelddiergezondheidsorganisatie (OIE) hanteert, werd gescreend, evenals zeven lastenboeken voor varkenshouders (o.a. QS en VION in Duitsland).
Voor het transport van varkens is het bijvoorbeeld belangrijk dat de dieren gekeurd worden op hun fitheid, en een varkenshouder weet wat hij met de voor transport ongeschikte dieren moet ontvangen. De bestaande wetgeving, lastenboeken en codes bevatten weinig aanwijzingen daaromtrent, niet voor de producent en evenmin voor de transporteur die tijdens de reis moet vaststellen dat een varken ziek, gekwetst of moe oogt. Een dier dat na behandeling geneest, kan aan de slachthaak meer geld opbrengen. Een noodslachting levert daarentegen enkel kosten op. Als de pakkans klein is, kan een dieronvriendelijke beslissing dus soms een financieel voordeel opleveren.
De projectpartners zorgen momenteel zelf voor de verspreiding van de richtsnoeren naar hun achterban want je kan ze niet vrij downloaden. Veehouders, dierenartsen, veetransporteurs, wetenschappers, … kunnen ze wel op aanvraag bekomen. De richtsnoeren zetten helder uiteen wat nodig is om het dierenwelzijn te garanderen tijdens veetransport. De richtsnoer voor varkenstransport is de eerste die behalve in het Engels nog in 12 andere landstalen ter beschikking is. Professionelen kunnen ze ook in het Nederlands bekomen, voorzien van de nodige foto's van mogelijke aandoeningen en diergerichte indicatoren om te kunnen bepalen of een varken fit is voor transport.
Meer info: Animal transport guides
