"Te weinig geld voor onderzoek biolandbouw"

Ondank het feit dat de consumptie van bioproducten jaar na jaar stijgt, gaat slechts 10 procent van het Europees onderzoeksgeld voor landbouw naar biolandbouw. Dat blijkt uit onderzoek van de Université Catholique de Louvain (UCL) en het Britse Organic Research Centre, die de geldstromen in de wereld van het landbouwonderzoek op vraag van de groene fractie van het Europees Parlement uitploos. “Meer onderzoek zou heel wat productieverliezen kunnen voorkomen”, aldus Kurt Sannen van BioForum.

Een schamele 10 procent van het Europees onderzoeksgeld voor landbouw gaat naar biolandbouw. Dat stellen onderzoekers van de UCL en het Britse Organic Research Centre vast. “Eén van de verklaringen is de economische, en dus ook politieke macht en lobby van de agrochemische multinationals zoals Bayer, BASF, Monsanto” zegt Europees parlementslid Bart Staes, die met zijn fractie de onderzoeksopdracht uitschreef. “Dit doet mij denken aan hoe vroeger alle middelen naar de nucleaire sector gingen en nauwelijks naar hernieuwbare energie.”

“Meer onderzoek zou betekenen dat we beter gewapend zouden zijn om productieverliezen door ziektes te voorkomen”, zegt Kurt Sannen van BioForum. “Dat we beter aangepaste runder-, groente- en graanrassen zouden hebben, met dus een hogere opbrengst. Bij gebrek aan dat onderzoek gaan bioboeren dan maar zelf aan de slag. Kees Steendijk uit Zeeland ontwikkelde een methode om graan te veredelen zodat hij nu als bioboer evenveel opbrengst heeft als de gangbare graanteelt. Guido De Snijder van kaasmakerij Karditsel ontwikkelde een techniek om biogeitenkaas te maken met plantenstremsel. Wim Govaerts ontwikkelde alternatieve eiwitteelten voor de bioveehouders zoals grasklaver, gerst-erwten en luzerne, zodat we geen dure niet-duurzame soja moeten invoeren.”

“Maar het zou helpen als er ook middelen zouden zijn om die kennis uit te wisselen”, zegt Bram Moeskops van TP Organics, het Europees technologieplatform voor biolandbouw en -voeding. “En de verwerkende voedingsindustrie is ook al lang vragende partij voor betere technieken die de kwaliteit van bioproducten behouden tijdens de verwerking.” Volgens professor Erik Mathijs van de KU Leuven kan biotechnologie (en dus ook onderzoek daarnaar) wel degelijk bijdragen tot verduurzaming van de landbouw en ook biolandbouw ten goede komen. Hij merkt ook op dat bij de nieuwe oproep voor onderzoeksprojecten, die de Europese Commissie vorige week lanceerde, er meer aandacht is voor bio. Zo is er 20 miljoen voorzien voor plantenveredeling in de biolandbouw.

“Maar meer geld alleen lost het probleem niet op”, zegt Mathijs. “Er zijn te weinig onderzoekers bezig met biolandbouw. Aan Vlaamse universiteiten niemand, in Wallonië enkelen, omdat wereldwijd universiteiten zich gespecialiseerd hebben in genetica en daardoor het onderzoek naar de gewone landbouwpraktijk voor een deel verloren is gegaan. Bovendien is voor onderzoek vaak cofinanciering vanuit de privé nodig. Als het gaat over biolandbouw, zorgt BioForum daar voor. Als het gaat over gangbare landbouw is dat Boerenbond, dat veel meer middelen heeft.”