Wat geurhinder maar amper geluidsoverlast door landbouw
De Vlaming is over het algemeen meer tevreden over de leefkwaliteit in zijn buurt dan ruim 12 jaar geleden. Dat blijkt uit een grootschalig onderzoek van het Departement Leefmilieu van de Vlaamse overheid. De resultaten tonen globaal een dalende tendens voor de geluidshinder en geurhinder in Vlaanderen. Verkeer blijft voor een kwart van de Vlamingen een bron van geluidshinder. Geurhinder nam tussen 2001 en 2013 af van 19 naar 13 procent. Landbouwactiviteiten zijn de derde oorzaak van geurhinder, na particuliere activiteiten en verkeer. Voor geluidsoverlast zorgen land- en tuinbouwbedrijven nauwelijks.
Om het beleid inzake milieuhinder te ondersteunen, voert de Vlaamse overheid een regelmatig terugkerende schriftelijke peiling naar geluids-, geur- en lichthinder uit. Ruim 5.000 Vlamingen werden bevraagd. Het aantal Vlamingen dat zeer tevreden is over zijn leefomgeving steeg tussen 2001 en 2013 van 60 naar 73 procent. In 2001 zou 21 procent van de ondervraagden hun vrienden en kennissen afraden om bij hen in de buurt te komen wonen, terwijl dat in 2013 nog maar 13 procent was. Dit bevestigt de tendens over de algemene tevredenheid. De voornaamste reden waarom mensen hun buurt afraden, is te druk verkeer.
In 2013 gaf 24 procent van de Vlamingen, of bijna één op vier, aan zich gehinderd te voelen door geluid, 13 procent door geur en vier procent door licht. Het verkeer is veruit de voornaamste bron van geluidshinder (26%), gevolgd door burenlawaai (16%), recreatieve (13%) en industriële activiteiten (12%). Het minst heeft men last van geluidshinder die van landbouw voortkomt (4%).
De ernstige geurhinder daalde van zeven naar vier procent. Daarmee is de doelstelling voor 2020 (4%) uit het Vlaams Milieubeleidsplan reeds binnen. Het totale aantal Vlamingen dat gehinderd wordt door geur moet tegen dan nog een procentje dalen, tot maximaal 12 procent. De belangrijkste bronnen van geurhinder zijn particuliere activiteiten (12%), gevolgd door verkeer (9%), landbouwactiviteiten (6%), industriële activiteiten (5%) en watergebonden geurhinder zoals waterlopen, riolen en waterzuivering (5%). Opvallend is de stijging in geurhinder door het gebruik van houtkachels en haarden (4,3% bij de meting in 2004 tot 7,4% bij de laatste meting).
Het aandeel mensen dat geurhinder ervaart die afkomstig is van landbouwbedrijven situeert zich al jarenlang rond die zes procent. Het uitspreiden van dierlijke mest veroorzaakt bij vijf procent van de respondenten tamelijk tot extreme geurhinder, varkensstallen zijn goed voor twee procent van de mensen die hinder signaleren, pluimvee- alsook rundveebedrijven hinderen één procent van de respondenten en stookinstallaties in de tuinbouw zorgen bij 0,3 procent van de respondenten voor geurhinder. De provincie waar de respondent woont, heeft geen invloed op de hinder die men ondervindt van geur.
Beeld: Loonwerk Defour
