In het programma ‘Voor hetzelfde geld’ op één ging Jan Van Looveren op zoek naar een verklaring voor het grote prijsverschil tussen eieren. Wie in het winkelrek meer doet dan eieren kiezen op basis van het aantal stuks dat er in een doos zit, zal merken dat bio-eieren drie keer zo duur zijn dan scharreleieren. Bij omega 3-eieren bedraagt het prijsverschil zelfs het vijfvoud. De tv-uitzending maakte duidelijk dat de huisvesting van de kippen en het voeder het prijsverschil verklaren. Of toch een fractie van het prijsverschil...want de boer krijgt slechts 1 eurocent meer voor een ei van een kip met vrije uitloop terwijl het prijsverschil tussen scharrel- en vrije uitloopeieren in de winkel 13 cent bedraagt. Marketing heet dat.
Na het zien van ‘Voor hetzelfde geld’ op één zal menig tv-kijker met een wrang gevoel vastgesteld hebben dat hij meer dan het dubbel betaald voor eieren van kippen met vrije uitloop terwijl de boer nauwelijks 1 eurocent meer krijgt voor die eieren. Op die manier worden vooral de gladde marketingjongens beloond in plaats van de boer die zijn nek uitstak door te investeren in meer diervriendelijke huisvesting.
De consument betaalt meer voor de duurdere huisvesting en hogere voederkosten maar het prijsverschil wordt flink uitvergroot, zo blijkt. Een leghennenhouder ontvangt 0,06 euro voor een scharrelei en 0,07 euro voor een ei van een kip met vrije uitloop. En de consument? Die betaalt een scharrelei 11 eurocent per stuk en het meer diervriendelijke ei 24 eurocent. Het misverstand dat scharrelkippen buitenloop hebben, werd en passant uit de wereld geholpen.
Een kip die biologisch gehouden wordt, of in een stal met vrije uitloop op een naastliggende weide, heeft een beter leven en daar betaalt een deel van de consumenten graag wat meer voor. Dat weet de winkelier ook, dus die neemt er grotere marges op. “Met die goedkope eieren is helemaal niets mis”, concludeert reporter Jan Van Looveren, “maar als je het geluk van de kip belangrijk vindt, heeft het dus wel zin om iets meer te betalen.”
