Zorgboerderij krikt eigenwaarde gasten op
Een beetje groen doet iedereen goed. Dat hebben ze ook bij Steunpunt Groene Zorg (SGZ) begrepen. De vzw zet zich al tien jaar in om mensen uit kwetsbare groepen te begeleiden in een groene werkomgeving, zoals zorgboerderijen. Voor de persvoorstelling van het jaarverslag van 2013, koos SGZ dan ook voor het passende decor van zorgboerderij Wouter Claerbout in het West-Vlaamse Ingelmunster. Hij en zorggast Jeffrey getuigden samen over hun positieve samenwerking.
Wouter Claerbout runt samen met zijn vennoot Sander het vroegere melkveebedrijf van zijn vader. Vanuit zijn achtergrond in de jeugdbeweging, wilde hij zich verder engageren voor zorgbehoevenden. In 2009 ontving hij zijn eerste zorggast en sindsdien kwamen er al reeds tien zorggasten voor zowel lange als korte periodes. Momenteel komt huidige zorggast Jeffrey al drie jaar.
Jeffrey werd vanuit het orthopedagogische centrum waar hij verblijft, aangemeld bij SGZ. Hij had het moeilijk in de klas en de conflicten stapelden zich op. “Vooral niet kunnen ontsnappen aan de leefgroep was een ergernis voor hem”, merkt zijn begeleidster op. Omdat Jeffrey wel graag kluste, zagen zijn begeleiders in een zorgboerderij een ideale oplossing om hem af en toe wat ademruimte te geven.
Drie jaar later is er tussen Wouter en Jeffrey een hechte band gegroeid. Jeffrey is zelfs opgenomen in het gezin, en zit samen met hen aan tafel en gaat mee boodschappen doen. Hierdoor is zijn gedrag met rasse schreden vooruit gegaan zodat conflicten in de leefgroep sterk verminderd zijn.
“Ik kan hier iets betekenen, en Wouter helpen. Dat is een leuk gevoel”, getuigt Jeffrey. Zijn begeleidster bevestigt: “als Jeffrey vertelt over de boerderij zie je hem helemaal openbloeien. Je merkt ook dat hij enorm naar Wouter opkijkt”. Dat doet Wouter uiteraard plezier. “Het geeft voldoening om die jongeren te helpen en iets voor hen te betekenen”.
Het is dan uiteraard ook niet de bedoeling dat de gasten echt ‘werken’ op de boerderij. De gasten helpen mee op hun eigen tempo. Al is het wel de bedoeling dat ze hun werk goed doen en afmaken. “Enkel zo krijgen ze voldoening uit hun werk, en wordt hun eigenwaarde opgekrikt”, en dat vindt Wouter het allerbelangrijkste.
Boer Wouter zou graag verder investeren in die zorg, en er een echte neventak in ontwikkelen. Helaas biedt zijn engagement geen zekerheid op een inkomen. Hij ontvangt 20 euro per halve dag, maar die dekt enkel de onkosten die hij maakt. Bovendien is er geen zekerheid op zorggasten. Hij hoopt dan ook dat er gauw meer erkenning komt voor het welzijnsaanbod dat een zorgboer levert, zodat hij meer mensen als Jeffrey kan helpen.
Meer informatie over zorgboerderijen is te vinden in een vorig VILT-artikel. Ook onze collega’s van de VRT maakten een filmreportage over Wouter en Jeffrey.
