Aantal Vlaamse streekproducten met EU-label erg beperkt

Het is exact tien jaar geleden dat een eerste Vlaams streekproduct het Europese label 'Beschermde Geografische Aanduiding' (BGA) kreeg. Die eer viel toen te beurt aan de Geraardbergse mattentaarten. Vandaag is het aantal Vlaamse landbouwproducten met een oorsprongserkenning van Europa nog altijd erg beperkt: één BOB-label (beschermde oorsprongsbenaming, nvdr.) en zeven BGA-labels. Maar voor vijf producten is er wel een aanvraagdossier in behandeling.
15 februari 2017  – Laatste update 14 september 2020 14:38
Lees meer over:

Het is exact tien jaar geleden dat een eerste Vlaams streekproduct het Europese label 'Beschermde Geografische Aanduiding' (BGA) kreeg. Die eer viel toen te beurt aan de Geraardbergse mattentaarten. Vandaag is het aantal Vlaamse landbouwproducten met een oorsprongserkenning van Europa nog altijd erg beperkt: één BOB-label (beschermde oorsprongsbenaming, nvdr.) en zeven BGA-labels. Maar voor vijf producten is er wel een aanvraagdossier in behandeling.

De Geraardbergse mattentaart ontving op 16 februari 2007 als eerste Vlaams streekproduct het BGA-label. Daardoor kan de benaming 'Geraardbergse mattentaart' tegenwoordig enkel nog gebruikt worden voor mattentaarten die op traditionele wijze bereid zijn in Geraardsbergen en in de buurgemeente Lierde. De melk en de matten moeten dus afkomstig zijn uit één van die twee gemeenten. Het bakken mag wel op een andere plaats gebeuren.

Sindsdien kregen nog zes andere Vlaamse streekproducten een BGA-label: het Brussels grondwitloof (2008), de Gentse azalea (2010), de Poperingse hopscheuten (2013), het Lierse vlaaike (2013), het potjesvlees uit de Westhoek (2015) en de Vlaamse laurier (2015). Daarnaast kreeg de Vlaams-Brabantse tafeldruif in 2008 het BOB-label ('Beschermde Oorsprongsbenaming'). Dat label vereist nog een striktere band tussen het product en de plaats van oorsprong. Een product dat dit label draagt, wordt namelijk geproduceerd, verwerkt én bereid binnen een bepaald geografisch gebied en volgens een traditionele werkwijze.

Overigens voorziet Europa nog een derde label: de 'Gegarandeerde Traditionele Specialiteit' (GTS). Dat werd eind de jaren negentig al toegekend aan groepen Belgische bieren, waaronder de oude geuze, oude kriek en andere lambiekbieren. Op zich waren dat dus de eerste Vlaamse producten om een Europese erkenning te krijgen. Maar dat GTS-label verwijst niet naar de herkomst van een product, het beklemtoont enkel het verband tussen de kwaliteit ervan en de tradtionele productiemethode.

Intussen lijken nog meer Vlaamse landbouwproducten op weg naar een Europese erkenning. Het vlees van het rood ras van West-Vlaanderen kan namelijk het tweede Vlaamse streekproduct met een BOB-erkenning worden. Het dossier is vorige maand ingediend bij de Europese Commissie, zo meldt het Departement Landbouw en Visserij. Maar de beslissing in dat dossier is nog niet voor morgen. "We rekenen op zeker een jaar, maar het kan ook meer zijn", aldus Eef Goossens van de Vlaamse landbouwadministratie.

Daarnaast zijn er nog vier kandidaten voor een BGA-label: het Belgisch witblauw vlees, speciale belge ale, Belgische chocolade en Belgische pralines. Maar die dossiers bevinden zich nog in een veel vroegere fase van het erkenningsproces. Ze worden momenteel nog op Vlaams niveau onderzocht. De Europese erkenningen zijn van belang omdat ze ervoor zorgen dat de productnamen beschermd worden tegen misbruik en namaak. Daardoor gaan ze dus een stap verder dan het Vlaamse kwaliteitslabel 'Streekproduct.be', dat door VLAM (Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing) intussen al aan 207 producten is uitgereikt.

Of zo'n EU-label een grote invloed heeft op de verkoopcijfers is niet meteen duidelijk. "Een Europese erkenning is geen garantie voor meer succes", zo klinkt het bij VLAM. "Hoe belangrijk zo'n Europese erkenning is voor de producent hangt sterk af van de producenten zelf. Maar wanneer zij een sterke communicatie en marketingstrategie uitbouwen, kan dit echt wel een opstapje betekenen en zorgen voor een grotere omzet en grotere bekendheid."

Bij de producenten van de Geraardbergse mattentaarten lijkt het label in elk geval wel voor een duwtje in de rug te hebben gezorgd. "Die erkenning heeft zeker een boost gegeven aan de bekendheid van de mattentaart", zo zegt Roger Flamant van de 'Broederschap van de Geraardsbergse Mattentaart', dat de bakkers van de mattentaarten verenigt. "En dat heeft zich ook vertaald in een betere verkoop."

Bron: Belga

Gerelateerde artikels

Er zijn :newsItemCount nieuwe artikels sinds jouw laatste bezoek