Belgische uitvoering Europees milieubeleid kan beter
Wat afvalverwerking en circulaire economie betreft doet België het goed, maar als het over luchtkwaliteit, watervervuiling en het beheer van het Natura 2000-netwerk gaat, moet het een pak beter. Dat blijkt uit een rapport van de Europese Commissie waarin het de naleving van de milieuwetgeving onder de loep neemt. Ook de landbouwsector krijgt een tik op de vingers omwille van de impact van de intensieve veeteelt op het milieu. De Commissie stelt voor de verontreiniging “doeltreffend” aan te pakken, conform de nitraatrichtlijn en de kaderrichtlijn water.
In mei 2016 is de Europese Commissie gestart met de evaluatie van de uitvoering van het milieubeleid. Het gaat om een cyclus van twee jaar die begint met een rapport per lidstaat waarin de belangrijkste uitdagingen en kansen zijn beschreven. Met de rapporten wil de Commissie de aanzet geven tot een positief debat over gemeenschappelijke milieu-uitdagingen. Voor België wordt in de eerste plaats vastgesteld dat er voor een krachtig milieubeleid een doeltreffende coördinatie nodig is binnen de federale staatsstructuur.
Daarnaast worden drie belangrijke uitdagingen geformuleerd: drie aspecten waarop het Belgische milieubeleid tekortschiet. Dat zijn de handhaving van de luchtkwaliteit, waterverontreiniging door stedelijk afvalwater en agrarische bronnen en de instandhouding van het Natura 2000-netwerk. Ook de achteruitgang van de biodiversiteit komt daarbij aan bod. De redenen daarvoor zijn divers: landconversie, vervuiling, bodemdegradatie en de intensivering van de landbouw. Ook de overexploitatie van natuurlijke hulpbronnen, zoals bijvoorbeeld overbevissing, schaadt de biodiversiteit.
Wat moet er gebeuren om daaraan te verhelpen? “Verdere inspanningen leveren om ervoor te zorgen dat het Natura 2000-netwerk wordt beheerd met het oog op het bereiken van een gunstige staat van instandhouding van beschermde habitats en soorten, met name door de druk van de landbouw te verminderen”, zo klinkt het. Ook als het over de waterkwaliteit gaat wordt naar de landbouw gekeken: “Hoewel vooruitgang is geboekt, blijft in Vlaanderen de agrarische druk op water hoog, waarbij de meeste oppervlaktewateren aan eutrofiëring onderhevig zijn.”
Meer bepaald de intensieve veehouderij is de schuldige, aldus het rapport: “In Vlaanderen resulteerde de intensieve veehouderij in een stijgende agrarische druk op water.” De inspanningen die via de verschillende mestactieplannen geleverd zijn worden erkend, maar daaraan wordt ook toegevoegd dat de controles uitwijzen dat de waterkwaliteit er onvoldoende op vooruitgaat. De aanpak van de problematiek moet dan ook kordater, zo klinkt het. Tenslotte oppert het rapport ook nog het idee van een verschuiving van de belastingen op arbeid naar milieubelastingen om financiële hefbomen te creëren om te investeren in een betere leefmilieu. De Belgische milieubelastingen behoren vandaag tot de laagste van de EU.
Lees het volledige rapport hier.
