"Biokip onderscheidt zich op verschillende manieren"
Hoe uitgebreid kan een scharrelkip scharrelen, hoe ziet de opvolger van de batterijkooi eruit, wat met vrije uitloop, enzovoort. In de marge van de ophef van de voorbije weken rond nieuwe undercoverbeelden van dierenrechtenorganisatie Animal Rights zette VILT in een poging helderheid te scheppen de vier wettelijk erkende kippenhouderijsystemen op een rijtje. Sectororganisatie BioForum voegt daar voor de biokip nog enkele specifieke vereisten aan toe.
Anno 2017 bestaan er in Vlaanderen verschillende wettelijk erkende systemen om leghennen te houden. Die systemen worden door de wetgever beschreven op basis van verschillende vereisten inzake dierenwelzijn en huisvesting enerzijds en handelsnormen en etikettering van de huisvesting anderzijds. Concreet gaat het over kippen in verrijkte kooien, scharrelkippen, kippen met vrije uitloop en biologische kippen. Over die laatste schreven we onder meer dat het aantal legkippen beperkt is tot 3.000 dieren per groep met maximaal zes kippen per grondruimte van één vierkante meter.
Deze en andere kenmerken gelden voor de binnenruimte van de hennen, maar daarnaast vult BioForum aan dat ook een vrije buitenloop verplicht is, met een ruimte van vier vierkante meter per kip en een maximum van 2.500 kippen per hectare. De openluchtruimten moeten begroeid zijn, schuilmogelijkheden bieden en de dieren gemakkelijk toegang geven tot voldoende drink- en voederbakken.
Verder krijgen biologische kippen ook verplicht biologisch voeder, dat geteeld is zonder gebruik van kunstmest, ggo's of chemische gewasbeschermingsmiddelen, waarvan minimaal 20 procent van regionale oorsprong moet zijn. Daarnaast is het gebruik van chemisch gesynthetiseerde, allopathische geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik of van antibiotica voor preventieve behandelingen verboden.
“Wordt een biokip ziek, dan wordt de biologische veehouder gestimuleerd om de voorkeur te geven aan fytotherapeutische producten, homeopathie of spoorelementen, vitaminen of mineralen”, aldus BioForum. “Wanneer een veehouder een klassiek geneesmiddel toedient, moet hij dit melden aan de controleorganisatie vooraleer hij de eieren als bio op de markt brengt.”
"Om zeker te zijn dat er geen eieren met reststoffen van geneesmiddelen in de winkel belanden, moeten bioboeren een wachttermijn respecteren voor ze de eieren weer als biologisch mogen verkopen", besluit BioForum. "Die wachttermijn is dubbel zo lang als in de gangbare landbouw. De precieze wachttermijnen verschillen per geneesmiddel en staan vermeld op het etiket."
