Colruyt koopt rundvlees rechtstreeks bij vleesveehouder

Colruyt gaat rundvlees rechtstreeks bij vleesveehouders aankopen. De veehandelaar wordt gepasseerd, bericht De Standaard zaterdag. Daarvoor start de grootwarenhuisketen een samenwerking met drie producentenorganisaties: Vlaams Hoeverund, En direct de mon élévage en Les Saveurs d’Ardenne. “Deze samenwerkingen zijn een leeromgeving zowel voor de producenten als voor ons, met de bedoeling om samen de transparantie in de toeleveringsketen te vergroten”, zegt directeur van Colruyt Group Fine Food Stefan Goethaert.

Colruyt Group (Colruyt, Spar, Okay, Bio-Planet, enzovoort) zegt dat het door rechtstreeks rundvlees in te kopen de toeleveringsketen korter én transparanter zal maken. De rechtstreekse aankoop betekent dat Colruyt de groothandelaar én de veehandelaar passeert én de relatie met de slachthuizen hertekent. Die laatste worden pure dienstverleners die tegen een bepaalde kostprijs de runderen slachten. De boer krijgt een hogere prijs én een afnamegarantie.

Colruyt vermoedt dat dit initiatief, dat met 90 boeren start en goed is voor 10 procent van het rundvlees dat Colruyt Group inkoopt, zal groeien. In het model moeten de boeren zich wel groeperen in een producentenorganisatie. “Het kan een gamechanger worden. We hopen dat ons voorbeeld gevolgd wordt”, zegt directeur Fine Food bij Colruyt Stefan Goethaert. In dit stadium werkt Colruyt Group samen met drie producentenorganisaties. In Wallonië zijn dat En direct de mon élévage en Les Saveurs d’Ardenne. De Vlaamse vleesveehouders hebben zich recent verenigd in Vlaams Hoeverund. Alle drie hebben zij een overeenkomst met Colruyt om een bepaald aantal dieren te leveren die voldoen aan de kwaliteitsvoorwaarden zoals die zijn vastgelegd in het lastenboek.

“Enerzijds organiseren de producentenorganisaties een productieplanning om een constante levering van de vereiste kwaliteit op het juiste moment te garanderen”, legt Stefan Goethaert uit. “Anderzijds garandeert Colruyt Group de aankoop van een minimum aantal dieren, een transparantie in de facturering en een stevige onderhandelingspositie bij de verschillende dienstverleners om de keten rendabeler te maken. Daardoor krijgen de veehouders een betere prijs en is er een betere afstemming tussen vraag en aanbod op het vlak van kwantiteit, kwaliteit en duurzaamheid.” Een apart label voor het rechtstreeks ingekochte vlees komt er voorlopig niet.

Michiel Deroo, één van de initiatiefnemers van producentenorganisatie Vlaams Hoeverund, waardeert de nauwere relatie met de consument: “Door rechtstreeks met Colruyt Group te werken, komen we dichter bij de eindklant. We zullen nog beter aan de verwachtingen kunnen voldoen en de klanten beter kunnen informeren over alle initiatieven die zijn genomen voor betere producten.” Vlaams Hoeverund verenigt reeds een 50-tal vleesveehouders. Volgens Deroo gaan zij voortaan ook samen veevoeder kunnen inkopen, gaan ze samen produceren en de planning opstellen en ‘best practices’ uitwisselen.

Hendrik Vandamme, de voorzitter van het Algemeen Boerensyndicaat (ABS), reageert in de krant sceptisch. “Ik begrijp dat boeren zich willen groeperen. Dat is zinvol als het een meerwaarde kan creëren, waardoor de veehouders kostendekkend kunnen werken. Mijn vraag is bij wie de meerwaarde terechtkomt.” Volgens Vandamme hebben de supermarkten telkens weer goedkoper willen inkopen, waardoor de landbouw onder druk kwam. “Men probeert nu de brand te blussen en het imago te verbeteren.”

Goethaert benadrukt in De Standaard dat het voordeel van de ketenverkorting niet in de zakken van Colruyt verdwijnt, maar wel degelijk bij de veehouder terechtkomt. Maar hoe groot dat voordeel is, zegt hij niet. “Colruyt probeert alleen een oplossing te vinden voor de precaire situatie van de rundveehouder.” Bij Boerenbond is Roel Vaes, specialist vleesvee, wel overtuigd. “Het is een andere manier van marktorganisatie die kan groeien. Meerdere boeren zullen geïnteresseerd zijn. Ze krijgen in dit systeem een hogere prijs. Wordt het de volledige meerwaarde? Dat weten we niet. Maar de boeren weten voortaan wel wat Colruyt betaalt en krijgen zicht op de kostprijs voor het slachten en transport.”

In het klassieke model kiezen de aankopers van Colruyt de karkassen van de runderen uit in de slachthuizen. De dieren daar zijn eigendom van bedrijven die zowel in de groothandel als in slachthuizen actief zijn, of alleen in groothandel. Namens de Vlaamse Veehandelaars & Vleesproducenten (VVV) is Benoît Luycx dan ook kritisch over de andere aanpak. “Het is net alsof je je ziel aan de duivel moet verkopen. De grootdistributie heeft ons steeds onder druk gezet. De veeboeren verdienen te weinig en dat ligt niet aan onze marge van twee procent.” Luycx merkt op dat er in het model van Colruyt een select clubje van boeren komt die tot de uitverkorenen behoren. “Die krijgen een betere prijs ten nadele van de anderen.”