De biodiversiteit verbeteren, wat kost dat?

Veel melkveehouders en akkerbouwers willen bijdragen aan het verbeteren van de biodiversiteit. Maar onzekerheid over de kosten en het terugverdienen daarvan, kan ondernemers belemmeren om tot actie over te gaan. In een nieuw rapport schetsen onderzoekers van de Nederlandse universiteit Wageningen het kosten-baten plaatje van het verbeteren van de biodiversiteit op melkvee- en akkerbouwbedrijven. “Het rapport is opgesteld in opdracht van de Stichting Deltaplan Biodiversiteitsherstel met als doel de dialoog aan te gaan over de realisatie van succesvolle verdienmodellen voor biodivers agrarisch ondernemen”, klinkt het.

De centrale vraag van het Nederlandse onderzoek is: wat zijn de gemiddelde meerkosten als je maatregelen neemt om op het niveau te komen van de huidige 30 procent best presterende Nederlandse melkvee- en akkerbouwbedrijven? En alhoewel het hier gaat om de bedrijfsvoering van onze noorderburen, kan het rapport wel een algemeen beeld geven van wat dat nu kost, de biodiversiteit een handje helpen.

Volgens de onderzoekers van Universiteit Wageningen kan een Nederlandse melkveehouder voor tussen de 2 en 3 euro per 100 kilo melk meerkosten, maatregelen doorvoeren die zorgen voor een meer biodiverse bedrijfsvoering. “Voor de gemiddelde akkerbouwer liggen deze meerkosten tussen de 185 en de 324 euro per hectare”, klinkt het. “De verschillen in kosten komen voort uit verschillen tussen de typen bedrijven en grondsoorten waar de berekeningen voor zijn gemaakt.”

"Deze gemiddelden zijn indicatief, geen enkel melkvee- of akkerbouwbedrijf is hetzelfde", nuanceert onderzoeker Alfons Beldman van Wageningen Economic Research. “De maatregelen die melkveehouders kunnen nemen, gaan onder andere over het bouwplan, bijvoorbeeld een groter aandeel gras als vervanger van mais en een groter aandeel blijvend grasland of klimaatregelen, bijvoorbeeld krachtvoer met een lagere voetafdruk.” Maar ook de optimalisatie van bemesting en voeding en directe natuurmaatregelen zoals randenbeheer langs snijmaïspercelen, kruidenrijk grasland en de bescherming van weide- en akkervogels.

“Voor akkerbouwers gaan de maatregelen vooral over het bouwplan en de bodem, zoals meer rustgewassen en minder grondbewerking, wat voor een betere bodemkwaliteit zorgt, en het verminderen van het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen”, klinkt het.

Het volledige rapport kan je hier lezen.