“De wolf? We moeten ermee leren leven”

De komst van de wolf wordt in landbouwkringen niet altijd met evenveel enthousiasme onthaald. Veehouders kijken tegen hoge kosten aan om hun weides te beveiligen maar worden hiervoor slechts deels vergoed. “Europa stelt veel middelen ter beschikking om veehouders tegemoet te komen. Dat moet Vlaanderen ook kunnen”, klinkt het.

Bij 37 van de 71 vastgestelde schadegevallen bij landbouwdieren in het laatste anderhalf jaar, was een wolf in het spel. Dat blijkt uit de gegevens van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO). Het gaat dan om schapen, kalveren of veulens, maar ook wallaby’s, lama’s en alpaca’s die dood of gewond werden teruggevonden. In de overige 34 gevallen waren honden of vossen betrokken of kon de boosdoener niet achterhaald worden.

 

Feit is wel dat iedere aanval de reputatie van de wolf geen goed doet. Boerenbond zei eerder al geschokt te zijn door de aanvallen op een koe en enkele schapen. “De wolf wordt dan wel beschermd via Europese regelgeving, maar ook onze landbouwdieren verdienen bescherming”, klonk het. De landbouworganisatie vroeg de overheid om werk te maken van een complete vergoeding in geval van schade.

 

Die vraag kan op bijval rekenen van Johan Schouteden, die 1.000 schapen en 100 koeien houdt in het wolvengebied. Eén van zijn kalveren viel ten prooi aan de wolf, zijn schapen bleven alsnog veilig. “Dat vergde 30.000 euro investering in een beter beveiligde en hogere omheining”, vertelt hij in De Standaard.

 

Vorige week zat hij met andere veehouders samen met het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) om de problematiek te bespreken. “Europa stelt veel middelen ter beschikking om de veehouders tegemoet te komen. Honderd procent steun voor je afrastering, voor je hond, voor andere ingrepen. Dat moet in Vlaanderen ook kunnen. Vandaag moeten we het stellen met 80 procent, alleen voor schrikdraad. Desnoods zal dat voor de rechter afgedwongen worden.”

 

Veehouders worden daarnaast ook vergoed per gedood dier. Maar de overheid is van plan om die vergoeding te laten uitdoven. Landbouwers met vee in een wolvengebied, zouden tweeënhalf jaar de tijd krijgen om alle preventieve beveiligingsmaatregelen in orde te krijgen. Doen ze dat niet, dan zouden ze achteraf geen aanspraak meer kunnen maken op een schadevergoeding. Daar heeft Schouteden het lastig mee. “Hoe toon je aan dat ­iemand geen maatregelen trof? Een schrikdraad is soms onklaar gemaakt door storm of doordat een ree ertegenaan liep.”

 

Wolvenplan 2.0

 

Een tweede versie van het wolvenplan is bijna klaar, waarmee sommige bezorgdheden kunnen weggewerkt worden. Naast de preventieve maatregelen, komen ook de schadevergoedingen en de ‘probleemwolven’ erin aan bod. Volgens minister van Omgeving Zuhal Demir worden de details nog uitgewerkt. “We gaan nog in overleg en zullen het dit najaar presenteren”, aldus de minister.

 

Sommige schapenhouders zijn de mening toegedaan dat de wolf weg moet. Maar volgens Schouteden is dat een achterhaalde houding. “De wolf is er, Europa heeft de bescherming vastgelegd. We moeten ermee leren leven.”