Duitse boerenorganisatie bezorgd over wolvenaanvallen

De Duitse boerenorganisatie DBV ziet het aantal aanvallen door wolven toenemen en spreekt van een "alarmsignaal". "Het vee dat omkomt door aanvallen van wolven blijft dramatisch en exponentieel toenemen, in 2019 weer met 40 procent", zegt algemeen secretaris Bernhard Krüsken. In Vlaanderen zal het zo’n vaart niet lopen. “Het leefgebied van de wolf is hier te beperkt”, zegt Koen Van Muylem van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO). Hij blijft wel hameren op het belang van preventieve afrastering.

Volgens het Documentatie- en Adviesbureau van de Bondstaat over het thema Wolf (DBBW), een Duits kenniscentrum over wilde wolven, werden in 2019 2.894 dieren verwond of gedood bij 887 aanvallen van wolven. Daaronder waren er ruim 2.500 schapen en geiten, maar ook runderen en paarden.

 

"Het is onaanvaardbaar dat deze voorspelbare evolutie op schouderophalen wordt onthaald door natuurbescherming", zegt Krüsken. Hij eist dat werk wordt gemaakt van "ernstig bestandsbeheer". Kritiek heeft Krüsken ook op de schademeldingen van de DBBW: die proberen de verantwoordelijkheid voor aanvallen door wolven af te schuiven op de veehouders en hun beschermende maatregelen als onvoldoende af te doen.

 

De wolf stierf in de negentiende eeuw uit in Duitsland. Maar rond de eeuwwisseling kwam hij vanuit het oosten weer het land binnen. Bij een gebrek aan natuurlijke vijanden is het aantal wolven de jongste twintig jaar sterk toegenomen. Dat bevestigen cijfers van Nature Today. In 2017 telde ons buurland 77 roedels , 40 paren en 3 solitaire wolven. In het monitoringsjaar 2018/2019 waren dat al 105 roedels, 25 paren en 13 solitaire wolven. Het grootste deel daarvan bevindt zich in de noordelijke en oostelijke helft van Duitsland, in de regio’s van Hamburg en Dresden.

 

Situatie in Vlaanderen

 

Moeten Vlaamse veehouders zich ongerust maken? Volgens Koen Van Muylem van INBO niet. “Het beschikbare territorium in Vlaanderen is veel beperkter dan in Duitsland. Meer dan 2 à 3 roedels is bij ons niet mogelijk. Momenteel staat de teller op 6 wolven in één roedel.”

 

Naast de roedels die zich vestigen, wijst hij wel op de rondzwervende wolven. “Al kunnen die uiteindelijk nergens terecht. Zij komen Vlaanderen binnen, maar keren na verloop van tijd terug of trekken verder omdat ze geen leefgebied vinden. Maar dat is een fenomeen dat waarschijnlijk zal blijven bestaan, denk aan de Wolf van Duffel.”

 

“Onze boodschap aan veehouders blijft om te voorzien in een elektrische omheining”, aldus Van Muylem. “Dat is cruciaal in het gebied in Limburg waar de wolven nu gevestigd zijn. Het zijn pragmatische dieren die voor gemakkelijkheidsoplossingen kiezen als ze niet voldoende wild vinden. Dan komt die ene weide die niet omrasterd is, in het vizier. De overheid geeft hiervoor ook nog steeds een subsidie.”

 

Wolvenproof is hondenproof

 

In 2019 werden in Vlaanderen 35 schadedossiers ingediend, waarbij het in 22 gevallen om een aanval van een wolf ging. In de overige dossiers was er sprake van een aanval van een hond of een vos. De teller voor 2020 staat ondertussen op 10 schadegevallen, 4 door een wolf, 2 door een hond, de andere dossiers worden nog onderzocht.

 

“Uit de cijfers blijkt dat een deel van de schadegevallen door honden gebeurt. Je moet weten dat de preventiemaatregelen voor wolven evengoed gelden voor honden”, besluit Van Muylem. “Dat is nog een bijkomende reden om werk te maken van zo’n afrastering.”