Lokale schapenrassen: meer schapen, minder kwekers

Net als vorig jaar brengt ARK, het magazine van het Steunpunt Levend Erfgoed, verslag uit over de ontwikkeling van de stamboeken voor de Vlaamse oude schapenrassen. “De trend die zich in 2017 al aandiende, heeft zich ook in 2018 voortgezet”, klinkt het. “We zien een stijging van het aantal ingeschreven schapen in Vlaanderen, maar een afname van het aantal kwekers.” Dit betekent dus dat de gemiddelde kuddegrootte toeneemt. Het gemiddeld aantal schapen per bedrijf stijgt van 25 naar 31, met uitschieters voor de Kempense schapen (gemiddeld 173) en voor het Vlaamse kuddeschaap (gemiddeld 102). “Voor het behoud van de genetische basis is het nochtans belangrijk dat het aantal dieren over een groot aantal kwekers wordt gespreid.”

Het magazine van het Steunpunt Levend Erfgoed zoomde in zijn jongste editie in op het stamboek van onze oude schapenrassen: het Vlaams schaap, het Vlaams kuddeschaap, het Mergellandschaap, het Lakens schaap, het Kempens schaap, het Houtlandschaap, het Entre-Sambre-et-Meuse schaap en de Ardense voskop. “Het aantal dieren is toegenomen met 18,6 procent tussen 2017 en 2018”, klinkt het. Eind vorig jaar liepen er in totaal 11.289 schapen van deze oude rassen rond in Vlaanderen. “Vooral de Kempense schapen en de Vlaamse schapen zijn talrijker geworden.”

Twee weinig talrijke rassen – het Entre-Sambre-et-Meuse schaap en het Mergellandschaap – zagen hun aantal nog licht verminderen. “Echt dramatisch is dit nog niet aangezien er voor beide rassen elders nog een stamboek bestaat”, klinkt het. “Voor het Entre-Sambre-et-Meuse schaap wordt een stamboek bijgehouden door onze Waalse collega’s en voor het Mergellandschaap bestaat er in Nederland een goed functionerend stamboek.”

Minder geruststellend is het om vast te stellen dat het aantal kwekers van de oude rassen voor het derde jaar op rij slinkt. “Waren ze nog met 417 in 2015, dan is hun aantal eind 2018 gekrompen tot 359”, laat het Steunpunt Levend Erfgoed weten. “De groep kwekers van Ardense voskoppen in Vlaanderen is nog altijd veruit de grootste, maar verliest toch ook terrein. Alleen voor het Houtlandschaap kwamen er twee kwekers bij.” Dit alles betekent dat de gemiddelde kuddegrootte toeneemt, het gemiddeld aantal schapen per bedrijf ging van 25 naar 31.

“Zoals in voorgaande jaren kunnen kwekers van lokale Belgische schapenrassen ook in 2019 subsidie aanvragen voor het houden van bedreigde landbouwhuisdierrassen”, laat het Steunpunt Levend Erfgoed weten. “De subsidie bedraagt 25 euro per schaap per jaar en wordt toegekend in het kader van een vijfjarige verbintenis.”