Pixellandbouw is boost voor bodem en biodiversiteit

Beeld je je een levensgroot dambord in, met vlakken van 50 op 50 centimeter. Op ieder vlak, of pixel wordt een andere teelt ingezaaid, zoals kool, wortel, tarwe en ajuin. Ook de oogst van elk gewas gebeurt per pixel. Zo ziet pixellandbouw eruit in de praktijk. “De totale opbrengst van een akker wordt hierdoor hoger dan in conventionele monocultuur, waarbij alles in één keer wordt geoogst”, stelt Dirk van Apeldoorn van Wageningen University & Research (WUR). “In het gunstigste geval zelfs vijfentwintig procent.”

Apeldoorn vergelijkt het met een moestuin, waar er alleen geoogst wordt wat rijp is. Maar kost dat niet een pak meer tijd en energie? Volgens de onderzoeker hoeft dit helemaal niet het geval te zijn. “Juist door de ontwikkeling van oogstrobots specifiek voor pixellandbouw hoeft het niet veel arbeidsintensiever te zijn”, vertelt hij. “Die techniek is er nog niet helemaal maar we verzamelen met een proefakker alvast kennis voor als die er wel is.”

 

Pixellandbouw valt onder de mengteelt, waarvan strokenteelt ook een vorm is. Die laatste is wel al haalbaar voor landbouwers. “Daarbij staan verschillende gewassen naast elkaar in brede stroken van bijvoorbeeld zes of zelfs vierentwintig meter”, verduidelijkt Apeldoorn. “Beide vormen van mengteelt bieden, naast een hogere opbrengst, ook ecologische voordelen. Ze trekken meer insecten aan en verhogen het bodemleven ten opzichte van een veld dat vol staat met één gewas. Daarmee vergroten ze de biodiversiteit op het land. En als één pixel of strook wordt geoogst dan kunnen de insecten nog vluchten naar het naastgelegen gewas.”

 

Van Apeldoorn hoopt alvast dat de introductie van deze mengteelten een boost kunnen betekenen voor de agro-ecologie. “Het slaat een brug tussen natuur en landbouw en dat is waar we heen willen”, besluit hij.