"Toekomst brengt hogere graanoogst met minder inputs"

Mits het gebruik van duurzame, doordachte teelttechnieken, performant zaaigoed en de meest geschikte technologie kunnen boeren in de toekomst hogere graanoogsten realiseren met minder inputs, zonder daarbij het milieu uit het oog te verliezen. Dat schrijft de Wereldvoedselorganisatie (FAO) in een nieuw rapport. Voorbeelden zijn overal te vinden: van de rijstteelt in combinatie met aquacultuur in China tot het telen op een mulchlaag in Latijns-Amerika.

Als het over de toekomst van de landbouw gaat, weerklinkt steeds hetzelfde adagium: over enkele decennia moeten we waarschijnlijk honderden miljoenen extra monden voeden, en dus moet de wereldwijde landbouwproductie naar omhoog. Het wereldwijde landbouwareaal lijkt amper nog te groeien, integendeel zelfs, dus zal het van efficiëntiewinst moeten komen. Meer met minder. Op basis van verschillende bestaande landbouwpraktijken onderzocht FAO hoeveel marge er nog op de landbouwopbrengst zit, zonder dat de druk op het leefmilieu bij het opdrijven van de productie verhoogd wordt.

In ‘Save and Growth in Practice’ wordt de vraag voorgelegd aan een schare wetenschappers die elk beschrijven hoe boeren de opbrengst per hectare kunnen verhogen terwijl de kwaliteit van de grond, de natuur en het milieu gewaarborgd zijn voor de volgende generaties. Het rapport focust specifiek op tarwe, maïs en rijst, drie gewassen die samen goed zijn voor 43 procent van de calorie-inname door mensen, en 37 procent van de eiwitbehoefte.

De FAO constateert dat de wereld de laatste drie jaar meer graan produceert dan ooit tevoren. Helaas steunt die gigantische productie op wankele fundamenten, aldus FAO, want de watervoorraden drogen op, de biodiversiteit neemt af en op veel plekken is het milieu op nog verschillende andere manieren in de verdrukking. Daarom geven de auteurs van het rapport een aanzet om te gaan boeren met minder inputs, terwijl de opbrengst stabiel blijft en zelfs stijgt.

Zo wordt onder meer het voorbeeld gegeven van boeren in Malawi en Zambia die bomen planten naast de akkers om de mais te beschermen tegen de felle zon. Tarwetelers in Kazachstan boeken positieve resultaten met niet-kerende grondbewerking en het achterlaten van gewasresten op het land. In China kweken boeren vissen in hun rijstvelden. De vissen bestrijden ziekten, insecten en onkruid en bemesten het gewas, wat het inkomen van de rijsttelers zou verviervoudigen.

In Centraal- en Zuid-Amerika leggen steeds meer boeren een mulchlaag op de grond waarin ze gewassen telen. Verder respecteren ze een uitgebreidere vruchtwisseling, telen ze stikstofbindende gewassen, reguleren ze de waterstand, enzovoort. Op heel veel manieren kunnen boeren op een duurzame manier meer produceren met minder, zo luidt de conclusie.

Meer info: FAO