Vragen bij doeltreffendheid duurzaamheidslabels hout

De Universiteit Gent plaatst vraagtekens bij de duurzaamheidslabels voor hout. “Die moeten duurzame en legale houtkap aanmoedigen, maar hebben vaak een averechts effect”, aldus bio-ingenieur en econoom Jan Brusselaers. Zo vindt de wereldwijde houtproductie vooral plaats in Afrika en Latijns-Amerika, terwijl 87 procent van de duurzaamheidslabels is toegekend aan Europese bossen. “Dat betekent dat hout van bossen uit Afrika en Latijns-Amerika vooral uitgevoerd worden naar regio’s waar die duurzaamheidseisen niet worden gesteld, zoals Azië”, klinkt het.
26 juli 2017  – Laatste update 14 september 2020 14:41
Lees meer over:

De Universiteit Gent plaatst vraagtekens bij de duurzaamheidslabels voor hout. “Die moeten duurzame en legale houtkap aanmoedigen, maar hebben vaak een averechts effect”, aldus bio-ingenieur en econoom Jan Brusselaers. Zo vindt de wereldwijde houtproductie vooral plaats in Afrika en Latijns-Amerika, terwijl 87 procent van de duurzaamheidslabels is toegekend aan Europese bossen. “Dat betekent dat hout van bossen uit Afrika en Latijns-Amerika vooral uitgevoerd worden naar regio’s waar die duurzaamheidseisen niet worden gesteld, zoals Azië”, klinkt het.

De bekendste labels in de houtsector zijn FSC en PEFC. Wie kiest voor deze labels, ontmoedigt illegale boskap en de bijbehorende risico’s op klimaatverandering. Maar volgens de UGent blijkt dat niet helemaal waar. “Slechts 13 procent van de gecertificeerde bossen bevindt zich in Afrika en Latijns-Amerika, de grootste houtproducenten ter wereld”, stelt Brusselaers. “Om zo’n FSC- of PEFC-label te krijgen, moet de bosbeheerder onder meer zijn administratie aanpassen en controleurs betalen. Die kosten wegen zwaar door, zeker in Afrika en Latijns-Amerika waar de winstmarges erg klein zijn.”

Volgens Brusselaers zien de bosbeheerders de meerwaarde van de certificaten daarom niet in en verschuiven ze hun handel naar regio’s waar dergelijke kwaliteitseisen niet worden gesteld, zoals Azië. “De bosbeheerders blijven dus evenveel bomen kappen, maar verschepen ze liever naar China dan naar België of andere Europese landen. Op die manier schieten de duurzame labels in het Zuiden hun doel voorbij.”

Toch is de bio-ingenieur geen voorstander van het afschaffen van deze labels. “Voorwaarde is wel dat consumenten meer interesse tonen en bereid zijn een correcte houtprijs te betalen. De overheid kan hier een belangrijk voorbeeld stellen, want van al het hout dat in Europa wordt aangekocht, is maar liefst een vierde gelinkt aan overheidsaankopen. Als FSC- en PEFC-hout verplicht zou worden bij overheidsaankopen, kan Europa wel wegen op duurzame en legale houtproductie. Hoe meer mainstream, hoe meer de kosten kunnen gespreid worden en de bosbeheerders gemotiveerd zijn.”

Bron: De Standaard

Beeld: Twitter/PEFC Nederland

Gerelateerde artikels

Er zijn :newsItemCount nieuwe artikels sinds jouw laatste bezoek