Waals promotieorgaan en ABS sabelen DZV neer

APAQ-W, de Waalse tegenhanger van promotieorgaan VLAM, reageert opvallend scherp op de campagne ’Dagen Zonder Vlees’. “Een nieuwe harde klap voor veehouders”, klinkt het aan Waalse zijde. Ook Hendrik Vandamme, voorzitter van ABS, haalt fors uit. Hij valt met name de “hippe heren en dames” BV’s die het initiatief steunen, evenals de sojaburgers die ze eten aan. “Zelf laat ik mijn lapje vlees van bij ons niet staan de komende weken. Want wat is er verkeerd met het vee dat naast mijn boerderij het verplicht in stand te houden blijvend poldergrasland begraast? Draag ik zo niet bij tot het beperken van de broeikasgasuitstoot?”, klinkt het. Eerder nam federaal landbouwminister Willy Borsus al publiekelijk aanstoot aan de campagne.

De persberichten van APAQ-W, het Waalse promotievehikel voor land- en tuinbouwproducten, ontsnappen meestal aan onze aandacht. Het meest recente niet omdat het uit de band springt. Terwijl VLAM zich van Vlaamse zijde ver weg houdt van commentaar op de campagne ’Dagen Zonder Vlees’ meent APAQ-W dat het zijn taak is om de consument daarvoor te waarschuwen. Het betreurt dat Belgen met ingang van 1 maart aangemoedigd worden om 40 dagen geen of minder vlees te eten. Dit wordt geïnterpreteerd als een aanval op de producenten van dat vlees. APAQ-W meent de consument te moeten wijzen op “de ernstige gevolgen van dit initiatief”. “De campagne maakt van vlees de grote boosdoener, een schadelijk en verslavend voedingsmiddel waarvan de consument moet afkicken. Dat is onacceptabel en gebaseerd op onwaarheden.”

 

Of we nu te veel of te weinig vlees eten, laat APAQ-W met een vage verwijzing naar de Wereldgezondheidsorganisatie in het midden. Aan Franstalige zijde lijkt men er meer moeite mee te hebben dat iemand hen zegt wat ze wel of niet moeten eten. Een evenwichtig dieet, daarmee gaan ze akkoord, maar verder zijn voedingskeuzes voor hen een kwestie van persoonlijke smaak.

 

Het agentschap voelt zich niet geroepen om te benadrukken dat vlees deel uitmaakt van een evenwichtig voedingspatroon. Net zomin het meent te moeten herinneren aan de weilanden die de helft van het Waalse landbouwareaal uitmaken en enkel behouden kunnen blijven dankzij herkauwers. “Dat alles spreekt vanzelf en anderen hebben het gelukkig al in de verf gezet de voorbije dagen.” Een discussie voor of tegen vlees heeft naar verluidt geen zin. Directeur-generaal Philippe Mattart benadrukt dat je APAQ-W niet kan betrappen op het promoten van overmatige vleesconsumptie. Ook de belangenverdedigers van de boeren wagen zich daar niet aan.

 

Is het vanwege de nuance in de eigen boodschap dat ze de campagne ’Dagen Zonder Vlees’ wegzetten als “schadelijk en oneerlijk”? Alleszins verergert de bewustwordingscampagne volgens de Franstaligen de economische moeilijkheden in de vleesveehouderij. De schrik zit erin dat consumenten die 40 dagen lang vlees afgezworen hebben zich nadien laten verleiden door een ‘exotisch’ stukje vlees. Dan begint het werk van APAQ-W van vooraf aan, namelijk uitleggen dat Belgisch vlees de beste garanties biedt op traceerbaarheid en kwaliteit. Om al die redenen vraagt APAQ-W de consument om een kritische houding aan te nemen tegenover het initiatief, en zich in zijn keuze vooral te laten leiden door kwaliteitslabels en lokale producten. “Vlees is belangrijk voor onze gezondheid en voor het milieu”, klinkt het bij wijze van besluit.

 

Ook ABS-voorzitter Hendrik Vandamme reageert op de vooravond van de vasten op het initiatief. “In diepgelovige families werd lang effectief 40 dagen geen vlees gegeten. Maar vandaag wordt het weglaten van vlees gelinkt aan het redden van Moeder Aarde, los van de geloofsovertuiging. Klimaatvasten is nu dus het nieuwe dogma”, begint hij.

 

Vervolgens haalt hij de BV’s die Dagen Zonder Vlees steunen door de mangel. Hij vraagt zich af of ze wel weten dat “de Vlaamse vleesproductie amper bijdraagt aan de mondiale uitstoot van broeikasgassen en dat het Belgisch wit-blauwe rund het efficiëntst vlees aanzet van alle runderrassen ter wereld? Of dat het Piétrainvarken de beste ratio voederconsumptie/vleesaangroei heeft van alle varkens? Weten die hippe heren en dames dat de Vlaamse veehouderij van oudsher de principes van de circulaire economie toepast? Ze ruimt immers (letterlijk) de reststromen van de dagelijkse humane voedselproductie in al zijn vormen op. De restromen van bijvoorbeeld de productie van de vleesvervanger tofu”.

 

Daarmee verwijst hij naar de perskoek die behalve sojaolie overblijft na het persen van sojabonen. Met de olie wordt onder meer tofu gemaakt, de koek gaat naar de veehouderij. Doorn in het oog van de voorzitter is het feit dat die sojabonen ingevoerd worden per schip en dus best een grote ecologische voetafdruk hebben, maar dat die bedenking niet gemaakt wordt wanneer het over tofuburgers gaat, en wel wanneer het over vlees gaat.

 

Ook wijst hij op het belang van de veehouderij voor het behoud van het blijvend grasland, en dus voor het behoud van de koolstofvoorraad. “Wat is er verkeerd met het vee dat naast mijn boerderij het verplicht in stand te houden blijvend poldergrasland begraast? Draag ik dan niet bij tot het beperken van de broeikasgasuitstoot door het behoud van die graslanden en door die verder te gebruiken als koolstofopslag, ter voorkoming van de opwarming van de aarde?”, stelt hij.

 

Tot slot roept hij op tot een objectiever debat pro en contra vlees. Maar daarvoor moet de consument volgens hem “uit de besloten en bevangen stedelijke omgeving komen en kijken wat er in Vlaanderen gebeurt bij de veehouders zelf”. “De waarheid is immers dat er met een gematigde consumptie van vlees niets verkeerd is, integendeel. Gematigd geconsumeerd blijven vlees en vis onmiskenbaar een prima mineralenbron. Onder het motto ‘less is more’ kan vlees dus best verder geconsumeerd worden. Wie niet overdrijft en de aanbevolen dagelijkse consumptie niet te veel overschrijdt, heeft geen probleem en veroorzaakt ook geen rampscenario voor Moeder Aarde.”