"We moeten durven praten over risico in de landbouw"

Ingenieursvereniging ie-net organiseerde deze maand een studiedag over risicobeheersing in de veehouderij. Sprekers waren Erwin Wauters van ILVO, Johan Galle van AGinsurance, Riccy Focke van Boeren op een Kruispunt en Jeroen Buysse van UGent. Het verhaal van Wauters over risicoperceptie bij landbouwers kon je vorige week al lezen. Vandaag volgen de verhalen van Galle over verzekerbare risico’s en van Focke over onverzekerbare risico’s.
15 december 2016  – Laatste update 4 april 2020 15:31
Lees meer over:

Ingenieursvereniging ie-net organiseerde deze maand een studiedag over risicobeheersing in de veehouderij. Sprekers waren Erwin Wauters van ILVO, Johan Galle van AGinsurance, Riccy Focke van Boeren op een Kruispunt en Jeroen Buysse van UGent. Het verhaal van Wauters over risicoperceptie bij landbouwers kon je vorige week al lezen. Vandaag volgen de verhalen van Galle over verzekerbare risico’s en van Focke over 'onverzekerbare' risico’s.

Johan Galle is als verzekeringsagent een beetje de vreemde eend in de bijt op de studiedag, zo zegt hij zelf. Toch kent hij de sector prima en doorstaat hij zelfs de pauze met glans. Zijn bedrijf, AGinsurance, heeft ongeveer 35 procent van de land- en tuinbouwmarkt in handen, goed voor zo’n 16.000 polissen. De laatste jaren staan hun resultaten in de sector echter onder druk. Een jaar met een grote storm bijvoorbeeld eindigt altijd met een negatief resultaat, en behalve natuurrampen komen ook grote brandschades (vanaf 2 miljoen euro) de laatste jaren vaker voor. 

“Brand, elektriciteit en storm zijn onze minst rendabele waarborgen. Samen zijn ze verantwoordelijk voor 90,6 procent van de schadelast en bedrijfskosten, maar slechts voor 83,2 procent van de verdiende premies”, klinkt het. Hij toont een lijst met details over schade-oorzaken, waarop duidelijk af te lezen valt dat tractors die in brand vliegen, gebrekkige orde en preventie, brandbaar isolatiemateriaal en stro, elektriciteit, ammoniakemissies, spelende kinderen en vandalen vaak voorkomende ‘oorzaken’ zijn.

“Elke sector heeft zijn specifieke verzekeringsproblemen, maar bepaalde risicofactoren komen regelmatig terug: zonnepanelen, biogasinstallaties (met droging mest), toenemend gebruik van kunststof en veel elektronica in een stoffige omgeving, zijn enkele voorbeelden.” Soms vergist de verzekeringssector zich ook bij het inschatten van de risico’s. Zo waren ze aanvankelijk blij met de komst van emissiearme stallen, maar blijkt dat die nu toch een groot brandrisico met zich mee brengen. Daarentegen vreesden ze de toename van mestverwerkingsinstallaties, maar blijkt het risico daar wel mee te vallen. Zo zie je maar hoe anders een verzekeringsagent naar de sector kijkt.

“Ondanks het gebrek aan rentabiliteit, zijn de verzekeringsproducten die we de land- en tuinbouw aanbieden erg ruim. Soms zelfs ruimer dan aan de industrie”, besluit hij. Of een brede gewasverzekering op het veld er ooit komt? “Wij willen alles verzekeren”, klinkt het, “maar er moet vraag naar zijn. Zo’n gewas- of oogstverzekering kost te veel, geen boer die het wil. Ze nemen het risico liever, en gokken op de tussenkomst van het landbouwrampenfonds”.

Ook Riccy Focke van Boeren op een Kruispunt gelooft er niet in. “Zolang de premie niet doorgerekend kan worden in de kostprijs (wat niet gebeurt), komt hij er niet.” Focke legt een aantal pijnpunten bloot. “Niemand wil berekenen wat de eigenlijke kosten, inclusief risicopreventie, van een land- en tuinbouwer zijn. Een vergoeding voor zijn eigen arbeid? Wordt niet meegerekend in de kostprijs. Een vergoeding voor cyberbeveiliging, beleidsrisico, administratie, teeltrisico,…? Daar begint niemand aan. ‘Je moet stoppen met kostprijsdenken, doe aan marktdenken’, hoor ik dan. Maar wat als alleen de grote gokkers nog overblijven? Dat is niet alleen een risico voor henzelf en hun familie, maar ook voor de sector in zijn geheel.”

Focke geeft zelf aan dat het beeld dat hij schetst, slechts voor een deel van de sector geldt. Hoewel. “Nog geen 10 procent van de ondernemers kan een investerings- of financieringsplan voorleggen. En de banken willen geen adviseur meer zijn. Zij beoordelen alleen nog het plan dat voor hun neus ligt, en keuren alleen goed wat voor hen terugbetaalbaar is. Maar terugbetaalbaar voor de bank, is niet hetzelfde als rendabel voor de ondernemer”, klinkt het.

Enkele fouten die Focke regelmatig tegenkomt, zijn investeringen over te lange termijn (het beleid verandert sneller), onderschatting van investeringen (te weinig financiering), een stiefmoederlijke behandeling van administratie, geen aandacht voor cyberbeveiliging, enzovoort. “Mensen staan niet graag stil bij het risico dat ze lopen, ze geloven liever dat het hen nooit zal overkomen. Maar als het lot dan toch toeslaat, gaat het om grote kostenposten. Risicopreventie is duur, maar de gevolgen die je loopt als je toch pech hebt, zijn groter. We moeten daarover durven praten.” Hij besluit zijn pleidooi met een quote van Mandela: “One cannot be prepared for something while secretly believing it will not happen.”
 

Gerelateerde artikels

Er zijn :newsItemCount nieuwe artikels sinds jouw laatste bezoek